"Δέν ἔχω πιά περιέργεια.. "

 

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
"ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΘΩΜΑ"

Ὃταν μπῆκε ὁ Χριστός στούς μαθητάς του, ἐνῶ οἱ πόρτες ἦσαν κλεισμένες καί βγῆκε πάλι μέ τόν ἴδιο τρόπο, ὁ Θωμᾶς ἔλειπε μονάχα. ῏Ηταν κι αὐτό ἔργο τῆς θείας οἰκονομίας· ἡ ἀπομάκρυνση τοῦ μαθητοῦ νά προξενήση περισσότερη ἀσφάλεια καί βεβαιότητα.
Γιατί ἄν ἦταν μαζί ὁ Θωμᾶς, δέν θά εἶχε βέβαια ἀμφιβολία. κι ἄν δέν εἶχε ἀμφιβολία, δέν θά ζητοῦσε μ᾿ ἐπιμονή· καί ἄν δέν ζητοῦσε, δέν θά ψηλαφοῦσε· ἄν ὅμως δέν ψηλαφοῦσε, δέν θά ὡμολογοῦσε τόν Κύριο καί Θεό κι ἄν δέν ὡμολογοῦσε Κύριο καί Θεό, τόν Χριστό, δέν θά εἴχαμε ἐμεῖς διδαχθῆ νά τόν δοξολογοῦμε μ᾿ αὐτόν τόν τρόπο.
Ὦστε μέ τήν ἀπιστία του ὁ Θωμᾶς μᾶς ποδηγέτησε πρός τήν ἀλήθεια καί ὅταν ἦρθε ὕστερα, σταθεροποίησε τήν πίστη μας.

Ἔλεγαν λοιπόν οἱ μαθηταί στόν Θωμᾶ, ὅταν ἦρθε:
"Ἔχουμε δεῖ τόν Κύριο, ἔχομε δεῖ αὐτόν πού εἶπε «ἐγώ εἶμαι τό φῶς τοῦ κόσμου»· ἔχομε δεῖ αὐτόν πού εἶπε «ἐγώ εἶμαι ἡ ἀνάσταση καί ἡ ζωή καί ἡ ἀλήθεια»· καί βρήκαμε τήν ἀλήθεια τῶν λόγων νά λάμπη μέσα στά πράγματα.
Ἔχουμε δεῖ αὐτόν πού εἶπε «σέ τρεῖς ἡμέρες σηκώνομαι», κι ἀφοῦ εἴδαμε μέ τά μάτια μας τήν ἀνάσταση, προσκυνήσαμε αὐτόν πού ἀναστήθηκε.
Τόν ἀκούσαμε νά μᾶς λέη «εἰρήνη σ᾿ ἐσᾶς», κι ἀλλάξαμε τόν σκοτισμό τῆς λύπης σέ γαλήνια χαρά.

Εἴδαμε τά χέρια του πού δέχτηκαν τίς αἰχμές τῶν καρφιῶν, εἴδαμε τά χέρια πού κατηγοροῦν τή λύσσα τῶν θεομάχων σκυλιῶν, εἴδαμε τά χέρια πού ὕφαναν τήν ἀφθαρσία μας.
Εἴδαμε καί τήν πλευρά πού κραυγάζει καθαρώτερα ἀπό κάθε κήρυκα τήν καλωσύνη τοῦ πληγωμένου.
Εἴδαμε τήν ἴδια τήν πλευρά, πού οἱ ἄγγελοι ὑμνοῦν καί οἱ πιστοί σέβονται καί οἱ δαίμονες τρέμουν. Δεχτήκαμε καί τήν θεϊκή πνοή ἀπό τό θεϊκό στόμα του, φύσημα πνευματικό, φύσημα πού σκορπίζει κάθε χάρη.
Ὁ ἐξουσιαστής ἔδωσε καί σ᾿ ἐμᾶς ἐξουσία, νά συγχωροῦμε τά σφάλματα.
Ἀποκτήσαμε τό δικαίωμα νά κρίνωμε τούς ἁμαρτωλούς, ἀφοῦ μᾶς ἔδωσε τέτοια ἐντολή.
-Ἄν ἀφήσετε τίς ἁμαρτίες μερικῶν, ἀφήνονται· ἄν μερικῶν τίς κρατήσετε, κρατοῦνται.-
Τέτοια βαθειά χαρά πήραμε ἀπ᾿ τόν Σωτῆρα, τέτοια δῶρα ἀπολαύσαμε."

Ἀδύνατον νά μήν πλουτίσωμε, ἀφοῦ μᾶς ἔτυχε τέτοιος Κύριος.
Ἔμεινε φτωχός, μόνο αὐτός πού δέν βρέθηκε μαζί μας.
Κι ὁ Θωμᾶς τί τούς εἶπε."Ἔχετε δεῖ τόν Κύριο; Καλά. Αὐτόν πού εἴδατε λοιπόν νά τόν σέβεστε πιό πολύ. Αὐτόν πού παρατηρήσατε, νά τόν κηρύττετε ἀδιάκοπα.
Ἐγώ ὅμως, ἄν δέν δῶ μέσα στίς παλάμες του τά ἴχνη τῶν καρφιῶν καί δέν βάλω τό δάχτυλό μου στό σημάδι ἀπ᾿ τά καρφιά καί δέν βάλω τό χέρι μου στήν πλευρά του, δέν θά πιστέψω. Κι ἐσεῖς δέν θά πιστεύατε, ἄν δέν βλέπατε πρῶτα· ἔτσι κι ἐγώ ἄν δέν ἰδῶ δέν θά πιστέψω."

Μεῖνε, Θωμᾶ, σταθερός στόν πόθο σου αὐτόν, μεῖνε σταθερός μέ ἐπιμονή, γιά νά δῆς ἐσύ καί νά βεβαιωθῆ ἡ ψυχή μου. Μεῖνε σταθερός, ζητώντας αὐτόν πού εἶπε «Ζητᾶτε καί θά βρῆτε». Μήν προσπεράσης ἁπλῶς, ἐρευνῶντας, ἄν δέν εὕρης τόν θησαυρό πού ζητᾶς, χτύπα μ᾿ ἐπιμονή τήν πόρτα τῆς ἀναντίρρητης γνώσης, ὥσπου νά σοῦ τήν ἀνοίξη αὐτός πού εἶπε «χτυπᾶτε καί θά σᾶς ἀνοίξω».
Ἀγαπῶ τό διχασμό τῶν λογισμῶν σου, γιατί κόβει κάθε διχασμό.
Ἀγαπῶ τή φιλομάθειά σου, γιατί κόβει σύρριζα κάθε φιλονεικία.
Μέ χαρά ἀκούω πολλές φορές τά λόγια σου: «ἄν δέν δῶ στά χέρια του τό σημάδι ἀπ᾿ τά καρφιά, δέν θά πιστέψω».
 Γιατί σύ ἀπιστεῖς κι ἐγώ μαθαίνω νά πιστεύω.
Ἐσύ σκάβεις μέ τό δικέλλι τῆς γλώσσας τό θεῖο σῶμα, κι ἐγώ θερίζω ἄκοπα τόν καρπό καί τόν μαζεύω γιά μένα.   ….   ….

Ὦ Κύριε καί Θεέ μου. ..
Ἀναγνώρισα τόν Κύριό μου, ἀναγνώρισα τόν ἁλιέα καί φύλακά μου, ἀναγνώρισα τόν βασιλιά καί Κύριό μου.
Ὦ Κύριέ μου καί Θεέ μου.
Πιστεύω Κύριε στήν οἰκονομία σου, πιστεύω στήν συγκατάβασή σου, πιστεύω στήν ἀνάληψη ἀπό μέρους σου τῆς φροντίδας μου, πιστεύω στόν προσκυνητό σου σταυρό, πιστεύω στά παθήματα τῆς σάρκας σου, πιστεύω στόν τριήμερο θάνατό σου, πιστεύω στήν ἀνάστασή σου.

Λοιπόν, δέν ἔχω πιά περιέργεια.
Πιστεύω, δέν κάνω πιά ἔλεγχο· πιστεύω, δέν στήνω πιά τήν ζυγαριά τοῦ νοῦ.
Πιστεύω, δέν ἔχω πιά περιέργεια. Πιστεύω στά μάτια μου καί στά χέρια μου.
Μέ δίδαξαν αὐτά πού εἶδα, νά μήν κάνω ἔλεγχο.
Ψηλάφησα κι ἔμαθα νά προσκυνῶ, ὄχι νά φιλονικῶ.
Ἕναν Κύριο καί Θεό γνωρίζω, τόν Κύριό μου Χριστό.
Ἀς εἶναι δεδοξασμένος καί δυνατός στούς αἰῶνες.
Ἀμήν.

 

iereasanatolikisekklisias – 2φΑ

                                                                                       

Share