"Η Αρχή του 90/10 "

Stephen Covey  -  Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ 90/10

Τρως πρωινό με την οικογένειά σου.
Η κόρη σου κατά λάθος ρίχνει τον καφέ σου επάνω στο σακάκι σου.

Δεν έχεις τον έλεγχο για αυτό που συνέβη. 

Τρελαίνεσαι και αρχίζεις τις φωνές. Σηκώνεσαι απότομα από την καρέκλα σου λέγοντας στην κόρη σου ότι δεν μπορείς να πιστέψεις πόσο απρόσεκτη ήταν. 

Αρχίζει να κλαίει.

Μετά τις φωνές σου στην κόρη σου επιτίθεσαι στη γυναίκα σου και της λες, γιατί άφησε στην άκρη του τραπεζιού το φλιτζάνι του καφέ.
Ακολουθεί μια σύντομη, αλλά έντονη λογομαχία.
Πηγαίνεις στο δωμάτιό σου και αλλάζεις γρήγορα.

Επιστρέφοντας στην κουζίνα, η κόρη σου κλαίει ακόμη γι’ αυτό που έγινε, με αποτέλεσμα να έχει περάσει η ώρα για το σχολείο της. Χάνει το λεωφορείο για το σχολείο. 

Πρέπει να κάνεις κάτι, γιατί τα χρονικά όρια έχουν στενέψει.

Τρέχεις στο αυτοκίνητό σου με την κόρη σου για να την πας εσύ στο σχολείο της. 

Επειδή έχεις αργήσει, τρέχεις αρκετά για να προλάβεις ξεπερνώντας το επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας.

Έχεις καθυστερήσει 15 λεπτά και έχεις και μια κλήση για υπέρβαση ορίου ταχύτητας. 

Η κόρη σου τρέχει στο σχολείο της χωρίς να σου πει «καλημέρα». 

Έχοντας φτάσει στη δουλειά σου 20 λεπτά αργότερα, συνειδητοποιείς ότι έχεις ξεχάσει το χαρτοφύλακά σου.

Η μέρα σου ξεκίνησε απαίσια. Και δε φτιάχνει καθώς περνάει η ώρα. 

Γυρίζεις σπίτι. Γυρίζοντας σπίτι, υπάρχει ένα θέμα, μια πληγή στη σχέση σου με την κόρη σου και με τη γυναίκα σου που άκουσαν ό,τι άκουσαν… 

Γιατί; Γιατί αντέδρασες με αυτόν τον τρόπο το πρωί. 

Γιατί είχες μια κακή μέρα; 

Α) Ο καφές το προκάλεσε;  -  Β) Η κόρη σου έφταιξε; 

Γ) Ο τροχονόμος ήταν η αιτία;  -  Δ) Εσύ το προκάλεσες;

Η απάντηση είναι η Δ. Δεν είχες τον Έλεγχο του εαυτού σου.

Η αντίδρασή σου σε αυτά τα 5 δευτερόλεπτα, σου χάλασε τη μέρα.

Για να δούμε τι θα μπορούσε να γίνει, αν αντιδρούσες λίγο διαφορετικά!

Ο καφές πέφτει επάνω σου.
Η κόρη σου σε κοιτάει με μάτια ανοιχτά και είναι έτοιμη να κλάψει. Με γλυκό τρόπο λες: 

«Μην ανησυχείς, κόρη μου, μόνο να προσέχεις λίγο περισσότερο!»

Σκουπίζεσαι με μια πετσέτα και αλλάζεις σακάκι. 

Παίρνεις το χαρτοφύλακά σου και επιστρέφεις στην κουζίνα, βλέποντας από το παράθυρο την κόρη σου να ανεβαίνει στο λεωφορείο για το σχολείο της.

Γυρίζει και σε χαιρετάει με το χέρι της με μια ιδιαίτερη ικανοποίηση που δεν τη μάλωσες! 

Φτάνεις στη δουλειά σου με ελάχιστη καθυστέρηση. 

Βλέπεις τη διαφορά;

Δύο διαφορετικά σενάρια. Και τα δύο ξεκίνησαν την ίδια στιγμή. 

Τελείωσαν όμως εντελώς διαφορετικά. Γιατί; 

Γιατί οι αντιδράσεις σου ήταν διαφορετικές.

Κατάλαβε το:

Δεν έχεις τον έλεγχο για το 10% όσων συμβαίνουν στη ζωή σου. 

Το υπόλοιπο 90% όμως, καθορίζεται από τις δικές σου αντιδράσεις.

tilestwra – [2fA]

Share