ΣΤΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Κανένας γύρω μου φοβούμαι,
δεν δίνει σημασία στα κύματα αδιαφορίας
που με ορμή ακατανόητη
τρέχουν ξωπίσω μας
μας προσπερνούν
σαν ερινύες άκαρδες
εισρέουν ύπουλα στα δάκρυα μας
τα αφυδατώνουν χωρίς οίκτο
νοθεύουν την πικρία μας
με ανούσιες γεύσεις υπόγλυκες
που ποτέ δεν συναντήσαμε
σε τόσα και τόσα
δείπνα αποχαιρετισμού -
γκριζάρουν τους λαμπρούς χρωματισμούς
της νύχτας
στις φυσικές αισθήσεις μας
με πλαστικές εικονικές προκλήσεις
και επιχειρούν επίμονα
προσωπικά σ’ εμένα, να αλλοιώσουν
την αίσθηση εσπερινού
που ανέγγιχτη κρατώ σαν φυλαχτό,
γονατιστή
βράδυ παραμονής
στην πάλλουσα πλαγιά απ' των κεριών
τις σιωπηλές φλογίτσες
των ανερχόμενων προσκυνητών.
Φωτο - alithiafm
M [2fA]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου