"Ο ηθικολόγος.. "

"Πώς επηρεάζουμε τους άλλους με τις σκέψεις μας"

Άγιος Πορφύριος

Μέσα μας υπάρχει ένα μέρος της ψυχής που λέγεται "ηθικολόγος".

Αυτὸς ὁ “ηθικολόγος”, όταν βλέπει κάποιον να παρεκτρέπεται, επαναστατεί, ενώ πολλὲς φορὲς αυτὸς που κρίνει έχει κάνει την ίδια παρεκτροπή. Δεν τα βάζει όμως, με τον εαυτό του, αλλὰ με τον άλλο. Κι αυτὸ, δεν το θέλει ο Θεός.

Λέει ο Χριστὸς στο Ευαγγέλιο: "Ὁ οὖν διδάσκων ἕτερον, σεαυτὸν οὐ διδάσκεις; Ὁ κηρύσσων μὴ κλέπτειν, κλέπτεις;"

Μπορεί να μην κλέπτουμε, όμως φονεύουμε, κακίζουμε τον άλλον και όχι τον εαυτόν μας. Λέμε παραδείγματος χάριν: "Έπρεπε να κάνεις αυτό, δεν το έκανες, να τι έπαθες!" Στην πραγματικότητα, επιθυμούμε να πάθει ο άλλος κακό.

Όταν σκεπτόμαστε το κακό, τότε μπορεί πράγματι να συμβεί. Κατὰ έναν μυστηριώδη και αφανὴ τρόπο, μειώνουμε στον άλλο τη δύναμη να πάει στο αγαθό, του κάνουμε κακό. Μπορεί να γίνουμε αιτία ν’ αρρωστήσει, να χάσει τη δουλειά του, την περιουσία του κ.λπ.

Μ’ αυτὸ τον τρόπο δεν κάνουμε κακὸ μόνο στον πλησίον μας, αλλὰ και στον εαυτό μας, γιατὶ απομακρυνόμαστε απὸ τη χάρη του Θεού.

Και τότε προσευχόμεθα και δεν εισακουόμεθα. "Αἰτοῦμεν καὶ οὐ λαμβάνομεν".

Γιατί; Το σκεφτήκαμε ποτὲ αυτό; "Διότι κακῶς αἰτούμεθα". 

Πρέπει να βρούμε κάποιον τρόπο να θεραπεύσουμε την τάση που υπάρχει μέσα μας να αισθανόμαστε και να σκεπτόμαστε με κακία για τον άλλο.

Είναι δυνατὸ να πει κάποιος "έτσι που φέρεται ο τάδε θα τιμωρηθεί απ’ τον Θεό" και να νομίζει ότι το λέει χωρὶς κακία. Είναι όμως, πολὺ λεπτὸ πράγμα να διακρίνει κανεὶς αν έχει ἢ δὲν έχει κακία. Δεν φαίνεται καθαρά. Είναι πολὺ μυστικὸ πράγμα τι κρύβει η ψυχή μας και πώς αυτὸ μπορεί να επιδράσει σε πρόσωπα και πράγματα.

Δεν συμβαίνει το ίδιο, αν πούμε μετὰ φόβου ότι ο άλλος δεν ζει καλά και να προσευχόμαστε να τον βοηθήσει ο Θεὸς και να του δώσει μετάνοια, δηλαδὴ ούτε λέμε, ούτε κατὰ βάθος επιθυμούμε να τον τιμωρήσει ο Θεὸς γι’ αυτὸ που κάνει.

Τότε, όχι μόνο δεν κάνουμε στον πλησίον κακό, αλλὰ του κάνουμε και καλό.

Όταν εύχεται κανεὶς για τον πλησίον του, μια καλὴ δύναμη βγαίνει απ’ αυτὸν και πηγαίνει στον αδελφὸ και τον θεραπεύει και τον δυναμώνει και τον ζωογονεί.

Μυστήριο πώς φεύγει απὸ μας αυτὴ η δύναμη.

Όμως πράγματι, αυτὸς που έχει μέσα του το καλὸ στέλνει την καλὴ αυτὴ δύναμη στους άλλους μυστικὰ και απαλά. Στέλνει στον πλησίον του φως, που δημιουργεί έναν κύκλο προστασίας γύρω του και τον προφυλάσσει απ’ το κακό.

Όταν έχουμε για τον άλλον αγαθὴ διάθεση και προσευχόμαστε, θεραπεύουμε τον αδελφὸ και τον βοηθούμε να πάει προς τον Θεό.

«Βίος καὶ Λόγοι Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου»

[2φΑ]

                                                 

Share