"Σαλπάρουμε! "

Νίκος Καββαδίας

[ 11 Ιανουαρίου 1910 - 10 Φεβρουαρίου 1975]

Ο Μαραμπού θα είναι πάντα εδώ... - Του Νίκου Βιδάλη

Ο ποιητής "των μακρυσμένων θαλασσών και των γαλάζιων πόντων", ο ιδανικός εραστής της θάλασσας.
Βαθιά ανθρώπινος, αλλά και με ένα στοιχείο -εσκεμμένα ίσως επιλεγμένο- εξωτισμού, συγκίνησε, συγκινεί και θα συνεχίσει να διαβάζεται με πάθος.
Ο Νίκος Καββαδίας μας άφησε τα «ταξίδια» του αιώνια παρακαταθήκη, «κι ο λόγος» του «μες στο μυαλό» μας «να σφυρίζει».

.....

Πίσω, όμως, από την κρούστα του εξωτισμού βρίσκεται μια εξαιρετικά προσεγμένη ποίηση με κρυμμένα νοήματα, λέξεις αμφίσημες και αλληγορικές, φωτοσκιάσεις εντάσεων και σιωπών, η οποία οφείλει -ως έναν βαθμό- την αξία της στην αίσθηση του «χειροποίητου» που αφήνει στον αναγνώστη: Ό,τι δηλαδή, φαίνεται απλό και αυθόρμητο εμπεριέχει την περισυλλογή, τη δοκιμασία και την προσπάθεια... αλλά και ένα αξεδιάλυτο μυστήριο και μια σκοτεινή γοητεία που ναρκώνει.

Στὰ νύχια μπαίνει τὸ κατράμι καὶ τ᾿ ἀνάβει,

χρόνια στὰ ροῦχα τὸ ψαρόλαδο μυρίζει,

κι ὁ λόγος της μὲς στὸ μυαλό σου νὰ σφυρίζει,

«ὁ μπούσουλας εἶναι ποὺ στρέφει ἢ τὸ καράβι;»

[Kuro Siwo]

Σαλπάρουμε! Μᾶς περιμένουν στὸ Μπραζίλι.
Τὸ πρόσωπό σου θὰ τὸ μούσκεψε τὸ ἀγιάζι.
Ζεστὸν ἀγέρα κατεβάζει τὸ μπουγάζι
μὰ οὔτε φουστάνι στὴ στεριὰ κι οὔτε μαντήλι.

[Cambay’s water]

taenoikwkaiendimw – nektar-uoa-gr  

fb-Δ.Τζ. -  [2fA]

Share