"Πρωτοχρονιά στο Κάρντιφ"

Να πρατιγάρεις στο Κάρντιφ – η πρωτοχρονιάτικη μου ιστορία

by redkangaroo

Night Ship

Δεν θ’ αργούσε να φανεί το λιμάνι του Κάρντιφ. Είχαν κόψει μίλια για να πέσουν δίπλα και να πρατιγάρουν, κι είχε πέσει στη βάρδια του, τρίτος καπετάνιος βλέπεις.

Βγήκε από την τιμονιέρα στην κόντρα γέφυρα. Ομίχλη πυκνή, αδιαπέραστη, νερά σκοτεινά. Ραντάρ ξεραντάρ τα μάτια σου δεκατέσσερα, του είχε παραγγείλει ο καπετάνιος.
Άναψε τσιγάρο κι όπως έκανε να πιάσει τον αναπτήρα, άγγιξε τη φωτογραφία.
Δεν χρειαζόταν να τη δει, την είχε τυπωμένη στον νου του.

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο, η Ματίνα η γυναίκα του, η μεγάλη του η Ρόζα κι ο μικρός ο Γιάννης. Μια εικόνα ζεστασιάς, με χαμόγελα σπιτίσια, αγαπημένα.
Κάτι τέτοια σε κάνουν να νιώθεις πιο πυκνή την ομίχλη, πιο ξυραφιασμένη την παγωνιά.
Κοίταξε τους δείκτες του ρολογιού με το φώσφορο. Κόντευαν μεσάνυχτα.

Άξαφνα, φωτοβολίδες και πυροτεχνήματα κομμάτιασαν την ομίχλη, καθώς έπλεαν με τις μηχανές κράτει. Άκουγες σε δευτερόλεπτα τη βροντή τους.
Το Κάρντιφ υποδεχόταν τη νέα χρονιά.
Σκέφτηκε τα αγιοβασιλιάτικα βαποράκια στο νησί, τα χαμόγελα των κοριτσιών, τη μυρωδιά ζεστού σπιτιού και βασιλόπιτας.
Πέταξε το τσιγάρο στα μαύρα τα νερά και ξαναμπήκε στην τιμονιέρα…

Ο ναύτης στο τιμόνι τον κοίταξε παράξενα.
«Διαβολόκρυο, ρε Λάζαρε» του είπε αμήχανα, «κάνει τα μάτια σου να τρέχουν».
«Και του χρόνου σπίτια μας καπτάν Κώστα», του απάντησε ο ναύτης που κατάλαβε, και συνέχισε να κοιτάει πορεία και πυξίδα.

redkangaroo

[2fA]

Share