Αλεξάντρ Ισάγεβιτς Σολζενίτσιν,
1918-2008, Νόμπελ Λογοτεχνίας 1970.
- Το 1974, ο π. Αλέξανδρος Σμέμαν
συναντήθηκε με τον Σολζενίτσιν, τον μεγάλο Ρώσο συγγραφέα, στη Ζυρίχη, από τις
28 Μαΐου έως τις 6 Ιουνίου.
Την εμπειρία της συνάντησης αυτής κατέγραψε ο Σμέμαν τις ημέρες εκείνες, σε ένα ξεχωριστό τετράδιο, που ενσωματώθηκε κατόπιν στο "ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ" του. -
Την εμπειρία της συνάντησης αυτής κατέγραψε ο Σμέμαν τις ημέρες εκείνες, σε ένα ξεχωριστό τετράδιο, που ενσωματώθηκε κατόπιν στο "ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ" του. -
Από το ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΤΗΣ ΖΥΡΙΧΗΣ, του π. Αλεξάνδρου Σμέμαν
Τρίτη, 28 Μαΐου, 1974
Αρχίζουμε την κάθοδο μας στη
Ζυρίχη. Βρέχει κατακλυσμιαία. Παρά το ότι δεν κοιμήθηκα όλο το βράδυ στο
αεροπλάνο, αισθάνομαι με το «μάτι γαρίδα» και παράξενα: καταγράφω όλες τις
λεπτομέρειες. Βλέπω τα πάντα και όλα καταλήγουν στο ότι πρόκειται να βρεθώ με τον
Σολζενίτσιν.
Τώρα θέλω να θυμάμαι τα πάντα:
περιμένω τις αποσκευές μου, περιμένω ένα ταξί.
Βρεγμένοι δρόμοι, παρακάμψεις και ξαφνικά ένα μικρό σπίτι, μια κλειστή πόρτα και μια παραμελημένη αυλή.
Κτυπώ το κουδούνι και να: την πόρτα ανοίγει ο Σολζενίτσιν και αμέσως ένα πράγμα γίνεται σαφές: το πόσο απλό είναι το καθετί πάνω του.
Βρεγμένοι δρόμοι, παρακάμψεις και ξαφνικά ένα μικρό σπίτι, μια κλειστή πόρτα και μια παραμελημένη αυλή.
Κτυπώ το κουδούνι και να: την πόρτα ανοίγει ο Σολζενίτσιν και αμέσως ένα πράγμα γίνεται σαφές: το πόσο απλό είναι το καθετί πάνω του.
Τετάρτη, 29 Μαΐου, 1974
Είναι 7 το πρωί όταν ακούω τον Σ.
να κάνει θόρυβο στην κουζίνα.
Όλα γύρω - βουνά και γαλάζιος ουρανός. Χθες, στη Ζυρίχη, όλη η οικογένεια ήρθε για να λάβει την ευλογία. Ήπιαμε τσάι. «Έχω την αίσθηση πως σας ξέρω όλους τόσο καλά».
Και η σύζυγος Νατάσα: «για να λέμε την αλήθεια, το ίδιο καλά σας ξέρουμε κι εμείς!»
Όλα γύρω - βουνά και γαλάζιος ουρανός. Χθες, στη Ζυρίχη, όλη η οικογένεια ήρθε για να λάβει την ευλογία. Ήπιαμε τσάι. «Έχω την αίσθηση πως σας ξέρω όλους τόσο καλά».
Και η σύζυγος Νατάσα: «για να λέμε την αλήθεια, το ίδιο καλά σας ξέρουμε κι εμείς!»
Η πρώτη μου εντύπωση από τον Α.
Σ., μετά την απλότητα, την ενέργεια, την αεικινησία, είναι το ενδιαφέρον του -
αμέσως, «πάμε».
Κουβαλά αρκετές σκούρες τσάντες. Ένα όμορφο χαμόγελο. Οδηγούμε γύρω στα σαράντα λεπτά σ' έναν ορεινό δρόμο. Μια πρωτόγονη αγροικία, μάλλον χαώδης.
Πράγματα παντού στην κουζίνα και στο τραπέζι του.
Κουβαλά αρκετές σκούρες τσάντες. Ένα όμορφο χαμόγελο. Οδηγούμε γύρω στα σαράντα λεπτά σ' έναν ορεινό δρόμο. Μια πρωτόγονη αγροικία, μάλλον χαώδης.
Πράγματα παντού στην κουζίνα και στο τραπέζι του.
Ο Σ. είναι σαφώς ένας Ρώσος
διανοούμενος.
Καμιά άνεση, καμιά πολυθρόνα, δίχως τουαλέτα.
Τα πάντα μειωμένα σ' ένα αυστηρό ελάχιστο. Τα ρούχα του είναι αυτά που φορούσε όταν έφυγε από τη Ρωσία. Ένα είδος σκούφου, μπότες αξιωματικού.
Καμιά άνεση, καμιά πολυθρόνα, δίχως τουαλέτα.
Τα πάντα μειωμένα σ' ένα αυστηρό ελάχιστο. Τα ρούχα του είναι αυτά που φορούσε όταν έφυγε από τη Ρωσία. Ένα είδος σκούφου, μπότες αξιωματικού.
«Δεν έχω πολλές ερωτήσεις» - η
συζήτηση μας είναι προετοιμασμένη, έχει έναν ολόκληρο κατάλογο από ερωτήσεις.
[2φΑ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου