"Η Νίκη της Ξάνθης"

Η «Νίκη της Ξάνθης» είναι ένα ιδιότυπο γλυπτό στην πρόσοψη του Σπιτιού της Σκιάς - The House of Shadow, ένα εργαστήρι και επισκέψιμο χώρο που δημιούργησε και λειτουργεί από το 2014, ο καλλιτέχνης Τριαντάφυλλος Βαΐτσης στην παλιά πόλη της Ξάνθης, στην οδό Μαυρομιχάλη 3.

Όπως ανεβαίνει ο ήλιος κάθε πρωινό, οι σκιές των τμημάτων που αποτελούν το γλυπτό συνθέτουν τη συνολική σκιά μιας γυναίκας, που ποτίζει μια ζωγραφισμένη γλάστρα με λουλούδια.

Πρόκειται για τη "Νίκη", που αποκτά την πληρέστερη μορφή της στις 10.23΄ το πρωί, κάθε μέρα.

Ο Τριαντάφυλλος Βαΐτσης (1976), γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Σαραντάπορο Λάρισας και από το 1994 ζει μόνιμα στην Ξάνθη.
Μηχανικός περιβάλλοντος (Πανεπ. Θράκης), έχει ασχοληθεί με ζωγραφική, ξυλογλυπτική, κατασκευές με σύρμα, θέατρο και ποίηση, γοητεύθηκε από την Trash Art και κατέληξε στα «γλυπτά σκιάς» (Shadow Art).

Όπως διευκρινίζει ο ίδιος, το χρονικό διάστημα της σκιάς στο τέλειο σχήμα της, είναι περίπου 3 με 4 λεπτά, ενώ είναι αναγνωρίσιμη για 20 λεπτά περίπου, με τα χαρακτηριστικά της να διαφοροποιούνται όσο απομακρυνόμαστε από τη χρονική στιγμή 10.23΄.
Επίσης είναι σημαντική η πληροφορία, πως η τέλεια σκιά σχηματίζεται στις 10.23΄ της 19ης Ιουλίου.

Κάθε μέρα πριν, όπως και μετά από την 19η Ιουλίου, η γωνία προσπτώσεως του ήλιου είναι ελάχιστα διαφορετική (το καλοκαίρι ο ήλιος είναι ψηλότερος από τον χειμώνα) κι αυτό συμβάλλει σε μια μικρή ημερήσια αλλοίωση του σχήματος της σκιάς.

vaitsis – huffingtonpost

[2fA]

"Χρυσοβαλάντου η δόξα.. "

Οσία Ειρήνη η Χρυσοβαλάντου

Βασιλείας γηίνους πάλαι ουκ έτυχες
αλλ’ αφθάρτων στεφάνων νυν σε ηξίωσεν
ο Νυμφίος σου Χριστός ο ωραιότατος,
ω καθιέρωσας σαυτήν, όλη καρδία και ψυχή,
Ειρήνη Οσία Μήτερ, Χρυσοβαλάντου η δόξα,
ημών δε προσφυγή και βοήθεια.

[2φΑ]

"Ο ιαματικός Παντελεήμων"

Από κείμενο του π. Μελετίου Βαδραχάνη

Ο Άγιος Παντελεήμων ήταν γιατρός.

Δυστυχώς όμως, οι ιατροί σε κάθε εποχή δεν μπορούν να θεραπεύουν όλες τις αρρώστιες. Στις αθεράπευτες αρρώστιες μόνο ο Θεός μπορεί να προσφέρει την θεραπεία τους, όταν Εκείνος κρίνει ότι έτσι πρέπει να γίνει, και ότι είναι ωφέλιμο στους ανθρώπους.

Ο Άγιος Παντελεήμων, εκτός της ιατρικής επιστήμης είχε και το ιαματικό χάρισμα.
Ένα χάρισμα που όποιος το έχει, μπορεί και θεραπεύει τις ανίατες ασθένειες.

Από θεολογικής πλευράς, μόνο του αυτό το χάρισμα (εκτός αγιότητος), όπως και κάθε άλλο θαυματουργικό, δεν εγγυάται τη σωτηρία αυτού που το κατέχει.
Πουθενά στους μακαρισμούς δεν λέγει ο Χριστός μακάριοι οι ποιούντες θαύματα.

Αντιθέτως, μας προειδοποιεί (Ματθ.7,21-23), ότι μόνο όποιος αγωνίζεται να εφαρμόσει το σύνολο των εντολών Του, μόνο αυτός θα σωθεί.

«Στην άλλη ζωή θα βρεθούν πολλοί και θα πουν· Κύριε, επικαλούμενοι το όνομά σου και με τη δύναμη του ονόματός σου προφητεύσαμε, και βγάλαμε δαιμόνια, και κάναμε πολλά θαύματα. Και τότε θα τους πω κι εγώ· δεν σας ξέρω καθόλου. Φύγετε μακριά από εμένα οι εργάτες της ανομίας».

… είπε ο Χριστός, όταν οι εβδομήντα απόστολοι γυρίσανε από περιοδεία και του είπαν με χαρά ότι και τα δαιμόνια υποτάσσονται, «μη χαίρεσθε γι’ αυτό, αλλά να χαίρεστε γιατί τα ονόματα σας γραφήκανε στον ουρανό» (Λουκ. 10,17-20).

pmeletios – [2fA]

"Ποιος είναι πλούσιος "

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΟΤΑΝ ΧΑΡΙΖΕΙ

1. Στους εχθρούς του: Συγχώρεση

2. Στους φίλους του: Την καρδιά του

3. Στα παιδιά του: Το καλό παράδειγμα

4. Στους αντιφρονούντες: Ανοχή

5. Στον πατέρα του: Υπακοή

6. Στη μητέρα του: Τρυφερότητα

7. Στον εαυτό του: Αυτοσεβασμό

8. Στους γείτονες του: Καλούς τρόπους

9. Στους παραπαίοντες: Κατανόηση

και σε όλους: Αγάπη

agiooros – [2fA]

"Αγία Παρασκευή "

26 Ιουλίου – Της Αγίας Παρασκευής

Tὴν σπουδήν σου τῇ κλήσει
κατάλληλον ἐργασαμένη φερώνυμε,
τὴν ὁμώνυμόν σου πίστιν, εἰς κατοικίαν κεκλήρωσαι,
Παρασκευὴ Ἀθληφόρε·
ὅθεν προχέεις ἰάματα, καὶ πρεσβεύεις
ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Τον ζήλο σου στο κάλεσμα
ανάλογα του ονόματος σου επεξεργάσθηκες,
την αντίστοιχη πίστη για κατοικία σου επέλεξες
Παρασκευή αγωνίστρια,
γι’ αυτό και αναδύεις ιάματα και μεσιτεύεις
υπέρ των ψυχών μας.

[απόδ. Μ Ψ]

[2φΑ]

"Αγία Άννα "

ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ

Η Αγία Άννα, η μητέρα της Θεοτόκου και προμήτωρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, που η μνήμη της εορτάζεται στις 25 Ιουλίου, κοιμήθηκε σε ηλικία εξήντα εννέα ετών.

Τον ίδιο χρόνο εξεδήμησε προς τον Κύριον και ο Άγιος Ιωακείμ σε ηλικία ογδόντα ετών.
Η Θεοτόκος ήταν τότε ένδεκα ετών και βρισκόταν ακόμα στον Ναό.

Σύμφωνα με την παράδοση της Εκκλησίας, μετά την αφιέρωση και είσοδο της Παναγίας στον Ναό, σε ηλικία τριών ετών, η Αγία Άννα πέρασε τον υπόλοιπο βίο της με προσευχές, νηστείες και ελεημοσύνες.

Η καταγωγή της Αγίας Άννας ήταν από την φυλή Λευί. Οι γονείς της, ο αρχιερέας Ματθάν και η σύζυγος του Μαρία, είχαν αποκτήσει τρεις κόρες.

Η πρωτότοκη Μαρία, νυμφεύτηκε στην Βηθλεέμ και γέννησε την Σαλώμη την μαία. 

Η δεύτερη, Σοβή, επίσης στην Βηθλεέμ έφερε στον κόσμο την Ελισάβετ, την μητέρα του Ιωάννη του Προδρόμου. 

Η υστερότοκη Άννα, νυμφεύτηκε στην Γαλιλαία τον Ιωακείμ και μετά από μακρά περίοδο ατεκνίας και προσευχών, έφερε στον κόσμο την Μαρία την Παναγία Θεοτόκο.

diakonima – [2fA]

"Τρυφερότητα "

Όπου τα λόγια περιττεύουν…

fb – [2fA]

Με τρόπο.. - 19

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΛΟΙΟΥ
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––-----------------
Σημειώσεις στο περιθώριο

ΜΕ ΤΡΟΠΟ

Όλα μπορούν να λεχθούν με πολλούς τρόπους,
οι καλύτεροι όμως είναι τρεις:

με τα μάτια ή με τη σιωπή, όταν είμαστε κοντά
στη γραμμή της αμεσότητας,
νοερά όταν είμαστε μακριά, μηδενίζοντας τις αποστάσεις
και καρδιακά, σε στιγμές που η αγάπη
δεν επιτρέπει άλλους τρόπους

πάντοτε έτσι σου μιλούσα και σου μιλώ
σ’ αυτές τις τρεις συχνότητες
της ειλικρίνειας
κι αν κάποτε μ’ ακούς να σου μιλώ με λέξεις,
μη δίνεις σημασία
το κάνω για τους άλλους
που δεν μας ξέρουν.

Μ[2φΑ]

"Τα καινούργια φτερά"

 Άλκηστις Πρωτοψάλτη

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης

Θα περάσουν τα σύννεφα
δίπλα μου προχώρα χώρα αθάνατη
των γενναίων οι θάνατοι
μοίρα δοξασμένη
μοίρα αιώνια χαραγμένη.

Θα περάσουν τα σύννεφα
θα ’ρθουν χελιδόνια θα 'ρθει η άνοιξη ξανά
μ' άσπρο και γαλάζιο φως η ελπίδα
κι η ζωή γλυκιά πλάι στη θάλασσα
σε μια φοινικιά.

Στην αγκαλιά σου πλάι στο κύμα
κέρνα με φιλιά αχ μες τη σιγαλιά
στον πόλεμο το κρίμα
άκου την καρδιά, πώς χτυπά -
αχ - δεν θα κάνουν βήμα.

Θα τη ξαναβρούμε μια Κυριακή
άσπρη μέρα γαλανή με σταυρού το σχήμα
       Αχ! την καινούρια ζωή
       μην μου κλαις -- δεν κάνει!
Κοίτα της νίκης τα κάτασπρα φτερά
κι αν με θέλεις λιγάκι μου φτάνει.
       Θα ξαναβρούμε στους δρόμους τη χαρά
       με καινούργια φτερά.

[2φΑ]

Η υπέροχη οικειότητα.. - 18

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΛΟΙΟΥ
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––----------------
Σημειώσεις στο περιθώριο

Η υπέροχη οικειότητα..

Όλα τα σχέδια ένα κουβάρι αξεδιάλυτο.
Πιάνω μια-μια τις άκρες και προσπαθώ να βάλω τάξη, να συντονίσω τις ενέργειες μου, αν δεν προχωρήσω στην ουσία του θέματος να διαμορφώσω τουλάχιστο το πλαίσιο, να απαλύνω την αίσθηση του αναξιοποίητου χρόνου που μου βαραίνει την καρδιά.

Όμως επιτέλους το καλοκαίρι με περιβάλλει από παντού και εισχωρεί απαιτητικά, ακόμα
κι από τα μισόκλειστα παντζούρια, στη μνήμη μου. Παλιά καλοκαίρια ζωντανεύουν,
με κυνηγούν με μια υπέροχη οικειότητα και παραμερίζουν χωρίς δεύτερη σκέψη, δικαιωματικά, κάθε φροντίδα και έννοια.

Καλοκαίρια που δεν μιλούν για τόπο διακοπών, για ανάπαυλα από τα καθημερινά, μα για αίσθηση γιορτινή, θριαμβική, για παιάνες που φουσκώνουν τα πανιά με ορμή και πόθο
για ζωή, για πανήγυρη, για συμμετοχή, για ευχαριστία…

Μετά του προφήτη Ηλία κι όσο πλησιάζει ο Αύγουστος, ο κορυφαίος μήνας του χρόνου,
ο τελευταίος εκκλησιαστικός, γεμάτος Παναγιά πριν και μετά την Κοίμηση της, όλα αλλάζουν, προάγονται, ζυμώνονται και μορφοποιούνται.

Δεν μιλούμε, δεν αναλύουμε, δεν κρίνουμε, δεν παίζουμε τους ρόλους που συνηθίσαμε. Έχουμε σαράντα μέρες επίσημου καλοκαιριού ακόμα, για αίσθηση ανόθευτης ζωής, καθαρής και γνήσιας, όπου και όπως μας δόθηκε.

Για ποια σχέδια μεριμνούμε; Καλή η περίσκεψη, η αυτοκριτική, οι ενέργειες και οι προσφορές. Οι σαράντα όμως αυτές ημέρες ωριμότητας, είναι μόνο για να τις ζήσουμε, νοιώθοντας βαθιά την κάθε στιγμή τους, που τα εμπεριέχει όλα.

Η σκέψη να μην αποτελεί αυτοσκοπό, μα συναίσθηση, οι δραστηριότητες να μην πηγάζουν από υποχρέωση, μα από ανάγκη προσέγγισης της αλήθειας.

Πόσα καλοκαίρια…     

Μ[2φΑ]

"Μέλος ἐναρμόνιον ἄσωμεν.. "

Ὁ Προφήτης Ἠλίας

Δεῦτε Ὀρθοδόξων ἡ πληθύς,
μέλος ἐναρμόνιον ὄντως ψαλμικῶς ἄσωμεν,
καί τόν χριστοκήρυκα ἀνευφημήσωμεν,
τόν οὐράνιον ἄνθρωπον, Ἠλίαν τόν θεῖον,
καί ἀναβοήσωμεν πρός αὐτόν λέγοντες
πάντας τούς πιστῶς σου τελοῦντας,
μνήμην τήν ἁγίαν λιταίς σου,
ρύσαι ἐκ παντοίων περιστάσεων.

[2fA]

"Το φως του κόσμου"

Ευαγγέλιο Ματθαίου, ε΄ 14-19

«Εσείς είστε το φως του κόσμου.

Δεν δύναται πόλη να κρυφτεί, όταν βρίσκεται πάνω σε όρος. 

Ούτε ανάβουν λύχνο και τον τοποθετούν κάτω από το μόδι, αλλά πάνω στον λυχνοστάτη και έτσι λάμπει σε όλους, όσοι είναι μέσα στην οικία.

Έτσι ας λάμψει το φως σας μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα και να δοξάσουν τον Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς.

Μη νομίσετε ότι ήρθα να καταλύσω τον νόμο ή τους προφήτες. Δεν ήρθα να καταλύσω, αλλά να συμπληρώσω. Γιατί αλήθεια σας λέω: μέχρι να παρέλθει ο ουρανός και η γη, ούτε ένα γιώτα ή μια κεραία δεν θα παρέλθει από τον νόμο, ωσότου όλα συντελεστούν. 

Όποιος λοιπόν παραβεί μία από τις εντολές αυτές που είναι πάρα πολύ μικρές και δώσει τέτοιο παράδειγμα στους ανθρώπους, πολύ μικρός θα κληθεί στη βασιλεία των ουρανών. 

Όποιος όμως τις εφαρμόσει και τις διδάξει, αυτός μεγάλος θα κληθεί στη βασιλεία των ουρανών.»

epap[2φΑ]

"Ευχαριστώ όλους.. "

Η δύναμη του "ευχαριστώ"

Paulo Coelho, από το "Εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός"

Είναι πολύ σημαντικό να νιώθουμε ευγνωμοσύνη και χαρά για όσα έχουμε.

Να λέμε ευχαριστώ στους ανθρώπους που συμμετέχουν στη ζωή μας.

Ευχαριστώ όλους εκείνους που γελούν με τα όνειρά μου
- εμπνέουν τη φαντασία μου.

Ευχαριστώ όλους όσους με γεμίζουν ψέματα
- μου δείχνουν τη δύναμη της αλήθειας.

Ευχαριστώ όλους εκείνους που δεν πίστεψαν σε μένα
- μου έμαθαν πώς μετακινούνται τα βουνά.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με πολεμούν
- προκαλούν το θάρρος μου.

Ευχαριστώ όλους εκείνους που ήθελαν να μου επιβάλουν περιορισμούς
- μου δίδαξαν την αξία της ελευθερίας.

Ευχαριστώ όλους όσους μου έχουν προκαλέσει σύγχυση
- συνετέλεσαν στο να διατηρώ σαφή τη θέση μου.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με έχουν εγκαταλείψει
- μου άφησαν χώρο για να δημιουργώ.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με έχουν προδώσει,
όσους καταχράστηκαν τα αισθήματα μου
- με οδήγησαν στο να είμαι πιο προσεκτικός.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με πλήγωσαν
- με έμαθαν να αναπτύσσομαι μέσα από τον πόνο.

Ευχαριστώ όλους εκείνους που διαταράσσουν την ηρεμία μου,
δημιουργώντας μου προβλήματα
- μου δίνουν δύναμη να τα αντιμετωπίζω.

Ευχαριστώ όλους εκείνους που με έριξαν στο έδαφος
- μου έδωσαν την ευκαιρία να μάθω να σηκώνομαι.

Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους με αγαπούν
- όπως κι εγώ τους αγαπώ.

fb – Takis

[2fA]

Και όμως, κινείται..

Απομάκρυνση ή προσέλευση, αποφυγή ή λαχτάρα;

- Έχουμε συνηθίσει στις στατικές εικόνες – στους στιγμιαίους λογισμούς που αναζητούν προηγηθείσες καταγραφές εμπειριών για την αναγνώριση και συναισθηματική ταύτιση μαζί τους.

- Τα βιώματα όμως, ποτέ δεν είναι στατικά. Η "εικόνα" κινείται.

- Αυτό που αποτελεί το κίνητρο, την αιτιολόγηση ή την εκλογίκευση των ενεργειών μας, αφορά μόνο την εσωτερική διευθέτηση των αισθημάτων μας.
Μπορεί να γίνει κατανοητό από τρίτους, αλλά δεν τροποποιεί το αποτέλεσμα.

- Η οποιαδήποτε θέση, στάση ή ενέργεια, θετική ή αρνητική (με την έννοια της  αναστολής, της αναβολής ή της αμέλειας), δεν αλλάζει τις συνέπειες, τις επιπτώσεις και τις επιρροές.      

- Ζωή είναι η πράξη, η κίνηση, σαν άμεση έκφραση της βούλησης και με κανέναν τρόπο η φιλολογία ή η διαλεκτική γύρω από την πράξη.

Το μόνο που έχει σημασία, είναι αυτό που γίνεται και όχι το γιατί δεν έγινε κάτι.

- Αν τρέχουμε να ξεφύγουμε από τον εαυτό μας ή αν σπεύδουμε να τον συναντήσουμε, δίνει ακριβώς την ίδια εικόνα…
[εαυτό μας βέβαια θεωρούμε όλα όσα αγαπούμε, έστω και αν μας πληγώνουν … ]

Μ[2φΑ]

43!

"Χαμήλωσε τα φώτα.. "

- Το όχι αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά του ναι -

Στίχοι - Μουσική: Λουδοβίκος των Ανωγείων

Τραγουδά ο Λουδοβίκος των Ανωγείων
με την Στέλλα και την Μαρία Τζανουδάκη

                                     

Ανάμεσα στο όχι και στο κρυμμένο ναι
χάθηκε η ζωή μου μεγάλε ουρανέ.

Δεν κρύβεται στη νύχτα το άσπρο γιασεμί.
Λύγισε η αγάπη όταν είπες μη,
λύγισε η αγάπη όταν είπες μη.

Βγαίνω στον αέρα με χάρτινο φτερό.
Μακριά σου δεν αντέχω, κοντά σου δε μπορώ,
κοντά σου δεν αντέχω, μακριά σου δε μπορώ.

Χαμήλωσε τα φώτα μεγάλε ουρανέ,
το όχι αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά του ναι,
το όχι αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά του ναι.

fb - sm

[2φΑ]

"Με τρόπο μυστικό.. "

ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΜΥΣΤΙΚΟ

Ε. Κ.

Εύγευστοι οι καρποί της συγκομιδής, από την δόξα
της Αγάπης Σου
τους αποθέτω με θαλπωρή στο μεταξωτό κουκούλι
της ύπαρξης.
Υφαίνονται με τρόπο μυστικό που περιέχουν τα σύμπαντα.
Δοσμένη είμαι στην σπορά, στην συγκομιδή,
στη γεύση.

Μακάρι να μου δίνεις να ξεδιψώ, σε σκεύος αόρατο,
τον ιδρώτα τον κόπων μου.
Και με την σειρά μου
να δίνω χάρισμα τους καρπούς.

[2fA]

"Άγιος Παΐσιος"

Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Της ενθέου αγάπης το πυρ δεξάμενος,
υπερβαλλούση ασκήσει εδόθης όλος Θεώ,
και παράκλησις πολλών ανθρώπων γέγονας,
λόγοις θείοις νουθετών, προσευχαίς θαυματουργών,
Παΐσιε θεοφόρε,
και νυν πρεσβεύεις απαύστως υπέρ παντός του κόσμου, Όσιε.

[2fA]

"Λίγο δροσερό νερό.. "

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠAΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ  Γ΄

- Ο χαριτωμένος πνευματικός αγαπάει και πονάει την ψυχή, γιατί γνωρίζει την μεγάλη αξία της. Την βοηθάει στην μετάνοια, την ξαλαφρώνει με την εξομολόγηση, την ελευθερώνει από το άγχος και την οδηγεί στον Παράδεισο.

Ο πνευματικός ονομάζεται "πατήρ", γι’ αυτό πρέπει να προσπαθήσει να είναι αληθινός πατέρας, να νουθετεί με θεϊκή αγάπη και στοργή.
Να έρχεται στη θέση του κάθε εξομολογούμενου και να ζει τον πόνο του, ώστε και ο εξομολογούμενος να βλέπει στο πρόσωπό του ζωγραφισμένο τον δικό του πόνο.

Αυτό χρειάζεται ιδιαίτερα στην εποχή μας, που οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από λίγο δροσερό νερό, και όχι από δυνατό ξύδι.

Οι περισσότεροι, επειδή δέχονται επιδράσεις δαιμονικές, δύσκολα δέχονται μια πνευματική συμβουλή ή μια παρατήρηση.
Γι’ αυτό και το μάλωμα πρέπει να γίνεται με αγάπη, η υπόδειξη του σφάλματος με λεπτό τρόπο, με γέλιο ή με ένα αστείο.

- Η αγάπη πληροφορεί, ενώ τα ψυχικά πάθη προδίδουν τον άνθρωπο. Όταν δεν υπάρχει αγάπη, η παρατήρηση μπορεί να γίνεται με όμορφο τρόπο, αλλά ο άλλος κλωτσάει, γιατί αισθάνεται το ανθρώπινο στοιχείο στη συμπεριφορά μας.

Ενώ, όταν το μάλωμα γίνεται με πόνο και αγάπη, ο άλλος μπορεί να στενοχωριέται, αλλά στο βάθος δεν πληγώνεται, γιατί νιώθει την αγάπη.

Γνωρίζω έναν πνευματικό που είναι αρκετά παχύς -φυσικά είναι και η κράση του, αλλά μπορεί και στο φαγητό λίγο να μην προσέχει-, ξέρετε όμως πόσο πονάει για τον άλλον, πόσο ενδιαφέρεται για τους πονεμένους.
Αυτός έχει ταπείνωση, γιατί λέει μεν ότι δεν κάνει άσκηση, αλλά παράλληλα έχει πολλή καλοσύνη, και έτσι πολλοί αναπαύονται περισσότερο σ’ αυτόν παρά σε έναν ασκητικό πνευματικό.

- Ένας πνευματικός που δεν είναι αποφασισμένος να πάει ακόμη και στην κόλαση για την αγάπη των πνευματικών παιδιών του, δεν είναι πνευματικός.

agioritikovima

[2fA]

"Διαφορετικά πράγματα"

Από το βιβλίο: «Τέσσερις ώρες με τον π. Παΐσιο»

Παρά τα φαινόμενα και την αναξιότητα των μοναχών και κληρικών, η Εκκλησία είναι ακένωτη πηγή θαυμάτων.

Παίρνει νερό και το κάνει Αγιασμό· παίρνει ψωμί και κρασί και το κάνει Θεία Ευχαριστία· παίρνει τον άνθρωπο χώμα και τον κάνει Θεό! Αλλά τα θαύματα πολλοί δεν τα βλέπουν.

Γιατί αν τα έβλεπαν, δεν θα περιφρονούσαν ή μισούσαν την Εκκλησία του Χριστού, αλλά θα την αγαπούσαν, θα την τιμούσαν και δεν θα μιλούσαν γι’ αυτήν με περιφρόνηση, όπως μιλούν.

Ο χριστιανός έχει προορισμό να σηκώνει βαρύ σταυρό στη ζωή τον. Είναι δύσκολο πράγμα να λες ότι πιστεύεις στον Κύριο και να καλοπερνάς σ’ αυτήν εδώ τη ζωή.
Γιατί, όταν καλοπερνάς στη γη, κάτι δεν πάει καλά με τον εαυτό σου, ενδιαφέρεσαι για το χρυσάφι της γης και όχι για τους θησαυρούς του ουρανού.

Αλλά όταν σκέφτεσαι έτσι, βρίσκεσαι μακριά από το θέλημα του Θεού. Χριστιανική ζωή και καλοπέραση δεν πηγαίνουν μαζί, είναι διαφορετικά πράγματα.

Κάποτε ήλθε εδώ ένας πολύ γνωστός γιατρός για να μιλήσουμε.
Ήταν και η γυναίκα του γιατρός, θρησκευόμενοι άνθρωποι και οι δύο.
Παραπονιόταν ότι τα παιδιά του ζούσαν πολύ κοσμική ζωή και όχι μόνο δεν τηρούσαν τις εκκλησιαστικές παραδόσεις της οικογένειας τους, αλλά και τις ειρωνεύονταν.

Χαρακτήριζαν τους χριστιανούς καθυστερημένους, βολεμένους, ανειλικρινείς, υποκριτές και θεομπαίχτες, επειδή η ζωή τους -έλεγαν- δεν συμβαδίζει με τα λόγια τους και τα έργα τους δεν είναι χριστιανικά.

Ακόμη και στο ευχέλαιο, που οι γονείς κάνουν μία φορά το χρόνο στο σπίτι τους και τα παιδιά, όσο ήταν μικρά συμμετείχαν, τώρα αντιδρούν και δεν παρευρίσκονται.

Ο γιατρός έδειχνε πολύ κουρασμένος και απελπισμένος για την πνευματική αδράνεια των παιδιών του. Και νόμιζε ότι όλες οι προσπάθειες, και οι δικές του και της γυναίκας του πήγαν χαμένες, δεν έπιασαν τόπο, δεν άγγιξαν τα παιδιά.

Σε κάποια στιγμή ο γιατρός, βάζοντας το κεφάλι μέσα στις δύο του παλάμες, σαν να ήθελε να καλύψει το πρόσωπό του από ντροπή, μου είπε: "Φοβάμαι πως το πολύ χρήμα μας έχει κάνει ζημιά."

Τον ρώτησα τότε να μου πει, τι εννοούσε και εκείνος με απόλυτη ειλικρίνεια παραδέχτηκε ότι είχαν ξεφύγει πια από το μέτρο κι είχαν αποκτήσει περιουσιακά στοιχεία απολύτως μη αναγκαία.
"Έχουμε τρία μεγάλα σπίτια, μου είπε. Ένα για μας και από ένα για το κάθε παιδί. Επίσης, δύο εξοχικά, τέσσερα ακριβά αυτοκίνητα, ένα σκάφος, καταθέσεις, πολλά υλικά."

Και συνέχισε: "Τα παιδιά κακόμαθαν και τώρα μας κατηγορούν ότι προκαλούμε. Επίσης, μας λένε ότι έχουμε παντρέψει πολύ όμορφα τον πλούτο και τον Χριστιανισμό."
Και με παρακάλεσε να του πω τι πρέπει να κάνει, για να βρουν πάλι την ειρήνη και την ενότητα στην οικογένεια τους.

Του είπα να τα δώσουν όλα στους φτωχούς και να κρατήσουν μόνο ένα σπίτι, ένα εξοχικό και τους μισθούς τους.
Τρόμαξε, άλλαξε χρώμα, φοβήθηκε, απογοητεύθηκε από την απάντηση που του έδωσα.

Έφυγε και δεν ξαναήλθε. Είχε δεθεί με τα εδώ, όχι τα Άνω.
Γι’ αυτό και τα παιδιά του αναζήτησαν άλλο τρόπο ζωής, διαφορετικό από αυτόν που οι γονείς τους είχαν προτείνει.

Όταν ακούω ότι υπάρχει μεγάλη φτώχεια, ανέχεια, πονάω πολύ, τόσο που δεν μπορώ να προσευχηθώ.

Δεν λέω, όταν έχεις δύο χιτώνες να δώσεις τον ένα. Αυτό είναι ασυνήθιστο και δύσκολο για τους πολλούς. Αλλά, αν θέλεις να λέγεσαι χριστιανός και κατέχεις όλα τα αγαθά του Θεού, γιατί ιδρώνεις και αγωνιάς για το παραπάνω και δεν κάνεις ελεημοσύνες και καλά έργα;

Να ξέρεις, ότι θεμελιώνει στην άμμο, όποιος έχει πολλά χρήματα και τα διαχειρίζεται εγωιστικά, αδιαφορώντας για τη φτώχεια και τη δυστυχία των συνανθρώπων του.

Είδες ποτέ σάβανο με τσέπες; Όλα εδώ μένουν.
Μόνο οι αγαθοεργίες πηγαίνουν στον ουρανό. Ξέρεις γιατί γίνονται οι πόλεμοι;
Για το χρήμα... Γιατί οι πλούσιοι δεν μπορούν να βάλουν χαλινάρι στη λαιμαργία τους και οι φτωχοί δεν εύχονται να αποκτήσουν τα αναγκαία, αλλά ζηλεύουν τα πλούτη και τη δόξα των πλουσίων.

Οι τσέπες σας πρέπει να είναι ανοιχτές, ώστε να φεύγουν τα χρήματα για φιλανθρωπίες.
Είναι σκάνδαλο να υπάρχουν τσέπες γεμάτες λεφτά και να είναι ραμμένες.

agioritikovima

[2fA]

"Έτσι ξέχασα να ζήσω.. "

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Τάσος Λειβαδίτης

Ήταν ένας νέος ωχρός. Καθόταν στο πεζοδρόμιο.
Χειμώνας, κρύωνε.
Τι περιμένεις; του λέω.
Τον άλλον αιώνα, μου λέει. Πού να πάω;

Όσο για μένα, έμεινα πάντα ένας πλανόδιος πωλητής αλλοτινών πραγμάτων,
… όμως ποιος ν’ αγοράσει σήμερα ομπρέλες από αρχαίους κατακλυσμούς.
Χρωματίζω πουλιά και περιμένω να κελαηδήσουν.

Αλλά μια μέρα δεν άντεξα.
Εμένα με γνωρίζετε, τους λέω.
Όχι, μου λένε.
Έτσι πήρα την εκδίκηση μου και δε στερήθηκα ποτέ τους μακρινούς ήχους.
Τραγουδάω, όπως τραγουδάει το ποτάμι

Κι ύστερα στο νοσοκομείο που με πήγαν βιαστικά…
Τι έχετε, μου λένε.
Εγώ; Εγώ τίποτα, τους λέω. Μόνο πέστε μου, γιατί μας μεταχειρίστηκαν
μ’ αυτόν τον τρόπο.

Το βράδυ έχω βρει έναν ωραίο τρόπο να κοιμάμαι.
Τους συγχωρώ έναν-έναν όλους.
Άλλοτε πάλι θέλω να σώσω την ανθρωπότητα,
αλλά εκείνη αρνείται.

Όμως απόψε, βιάζομαι απόψε,
να παραμερίσω όλη τη λησμονιά
και στη θέση της ν’ ακουμπήσω,
μια μικρή ανεμώνη.

Κύριε, αμάρτησα ενώπιον σου, ονειρεύτηκα πολύ
μια μικρή ανεμώνη. Έτσι ξέχασα να ζήσω.

Μόνο καμιά φορά μ’ ένα μυστικό που το ’χα μάθει από παιδί,
ξαναγύριζα στον αληθινό κόσμο, αλλά εκεί κανείς δε με γνώριζε.
Σαν τους θαυματοποιούς που όλη τη μέρα χάρισαν τα όνειρα στα παιδιά
και το βράδυ γυρίζουν στις σοφίτες τους πιο φτωχοί κι απ’ τους αγγέλους.

Ζήσαμε πάντοτε αλλού.

Και μόνο όταν κάποιος μας αγαπήσει, ερχόμαστε για λίγο
κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον είμαστε κιόλας νεκροί.

Sos, sos…

Φυσάει απόψε φυσάει,
τρέχουν οι δρόμοι λαχανιασμένοι
κάτω από τις γέφυρες
μες στις κιθάρες.
Φυσάει απόψε φυσάει,
μες στις κιθάρες.

Δώσ’ μου το χέρι σου φυσάει,
δώσ’ μου το χέρι σου.

[2φΑ]

                                         

"Ο «Ψαράς» στη Σαντορίνη.. "

-  Μετά από 45 χρόνια, στα Φηρά!

Η ονομαστή και άρτια διατηρημένη τοιχογραφία του «Ψαρά», από τη δυτική οικία της προϊστορικής πόλης στο Ακρωτήρι Θήρας, επέστρεψε στη Σαντορίνη και από τις 25 Ιουνίου ευρίσκεται  στη μόνιμη έκθεση του Μουσείου  Προϊστορικής Θήρας, στα Φηρά.

Ο «Ψαράς», για 45 περίπου χρόνια μετά την εύρεση και συντήρησή του, είχε φιλοξενηθεί Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας.

Πρόκειται για ένα από τα σπουδαιότερα έργα της αιγαιακής ζωγραφικής των προϊστορικών χρόνων. Χρονολογείται περίπου στο 1650 π.Χ, σε ελάχιστη απόσταση από την έκρηξη του ηφαιστείου, από την οποία σκεπάστηκε με λάβα και τέφρα ο οικισμός.

Το έργο έχει ύψος 147 εκ. και η τεχνική που χρησιμοποιήθηκε είναι η νωπογραφία (fresco).

Ο ψαράς που απεικονίζεται, είναι ένας νέος άντρας γυμνός και κρατά στα χέρια του δύο αρμαθιές με ψάρια: πέντε ψάρια στο αριστερό χέρι και επτά ψάρια στο δεξί.

Η στάση του δεν είναι φυσική, αλλά έχει σχεδιαστεί έτσι σε μια προσπάθεια να φανεί το «βάθος» (κατά την αρχαιότητα οι καλλιτέχνες δεν έδιναν στα έργα τους την αίσθηση της προοπτικής).  

Κάτω από τα πόδια του απλώνεται το γαλάζιο χρώμα, αποδίδοντας πιθανώς τη θάλασσα και δίνοντας την εντύπωση πως ο ψαράς περπατά δίπλα στην ακτογραμμή.

Η μορφή παρουσιάζεται ισορροπημένα στο κέντρο και εντελώς αποκαλυμμένη δίχως ίχνη κοσμημάτων, κάτι που υπονοεί ίσως την ενασχόληση με τη θάλασσα, πιθανώς με δίκτυα ή υποβρύχιο ψάρεμα. 

Φέρει περιλαίμιο, στη μορφή ενός σχοινιού πιθανώς, η χρηστικότητα του οποίου μας είναι άγνωστη.

Στο κεφάλι του ψαρά απεικονίζονται δύο καστανές μπούκλες από τα μαλλιά του, με τη μία να έχει κατεύθυνση προς τα εμπρός και την άλλη προς τα πίσω. 
Το υπόλοιπο κεφάλι είναι χρωματισμένο γαλάζιο, γεγονός που δείχνει μάλλον ότι τα μαλλιά του ήταν ξυρισμένα ή κουρεμένα πολύ κοντά σε μια ξεχωριστή κόμμωση.

Το σώμα του είναι χρωματισμένο κόκκινο και προβάλλει σε ένα ανοιχτό φόντο, ενώ τα ψάρια είναι τρίχρωμα. 

ethnos - kathimerini

[2fA]