Η υπέροχη οικειότητα.. - 18

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΛΟΙΟΥ
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––----------------
Σημειώσεις στο περιθώριο

Η υπέροχη οικειότητα..

Όλα τα σχέδια ένα κουβάρι αξεδιάλυτο.
Πιάνω μια-μια τις άκρες και προσπαθώ να βάλω τάξη, να συντονίσω τις ενέργειες μου, αν δεν προχωρήσω στην ουσία του θέματος να διαμορφώσω τουλάχιστο το πλαίσιο, να απαλύνω την αίσθηση του αναξιοποίητου χρόνου που μου βαραίνει την καρδιά.

Όμως επιτέλους το καλοκαίρι με περιβάλλει από παντού και εισχωρεί απαιτητικά, ακόμα
κι από τα μισόκλειστα παντζούρια, στη μνήμη μου. Παλιά καλοκαίρια ζωντανεύουν,
με κυνηγούν με μια υπέροχη οικειότητα και παραμερίζουν χωρίς δεύτερη σκέψη, δικαιωματικά, κάθε φροντίδα και έννοια.

Καλοκαίρια που δεν μιλούν για τόπο διακοπών, για ανάπαυλα από τα καθημερινά, μα για αίσθηση γιορτινή, θριαμβική, για παιάνες που φουσκώνουν τα πανιά με ορμή και πόθο
για ζωή, για πανήγυρη, για συμμετοχή, για ευχαριστία…

Μετά του προφήτη Ηλία κι όσο πλησιάζει ο Αύγουστος, ο κορυφαίος μήνας του χρόνου,
ο τελευταίος εκκλησιαστικός, γεμάτος Παναγιά πριν και μετά την Κοίμηση της, όλα αλλάζουν, προάγονται, ζυμώνονται και μορφοποιούνται.

Δεν μιλούμε, δεν αναλύουμε, δεν κρίνουμε, δεν παίζουμε τους ρόλους που συνηθίσαμε. Έχουμε σαράντα μέρες επίσημου καλοκαιριού ακόμα, για αίσθηση ανόθευτης ζωής, καθαρής και γνήσιας, όπου και όπως μας δόθηκε.

Για ποια σχέδια μεριμνούμε; Καλή η περίσκεψη, η αυτοκριτική, οι ενέργειες και οι προσφορές. Οι σαράντα όμως αυτές ημέρες ωριμότητας, είναι μόνο για να τις ζήσουμε, νοιώθοντας βαθιά την κάθε στιγμή τους, που τα εμπεριέχει όλα.

Η σκέψη να μην αποτελεί αυτοσκοπό, μα συναίσθηση, οι δραστηριότητες να μην πηγάζουν από υποχρέωση, μα από ανάγκη προσέγγισης της αλήθειας.

Πόσα καλοκαίρια…     

Μ[2φΑ]

Share