Παύλος Ευδοκίμωφ - Η
Ελευθερία
[…. ]
Η ελευθερία είναι το μεταφυσικό θεμέλιο της βούλησης.
Η βούληση είναι ακόμα δεμένη με τη φύση, είναι υποταγμένη στις ανάγκες και
στους άμεσους σκοπούς της.
Η ελευθερία εξαρτάται από το πνεύμα, από το πρόσωπο.
Όταν κορυφώνεται, τότε το πρόσωπο δεν επιθυμεί ελεύθερα παρά την αλήθεια και το
καλό.
Μέσα στο μελλοντικό πλήρωμα, κατ’ εικόνα της θείας
ελευθερίας, σ’ αυτό που θα επιθυμεί, θ’ αντιστοιχούν το καλό και η αλήθεια·
είναι το υπέρτατο νόημα που σκοπεύει η παράδοξη ταύτιση στον Κierkegaard, της
υποκειμενικότητας με την αλήθεια, και το οποίο αποδεικνύει ότι η αλήθεια είναι
η πράξη της ελευθερίας.
Είναι ακριβώς, όταν η ελευθερία μας τίθεται μέσα στο έργο
του Θεού που δεν παύει ποτέ να είναι η αληθινή ελευθερία.
Το «γενηθήτω» της Παναγίας δεν προέρχεται από την υποταγή μονάχα της βούλησής
της, αλλά εκφράζει την τελική ελευθερία του όντος της.
Προς αυτή την ενέργεια έτεινε, κατά την παράδοση, όλη η
προηγούμενη ζωή της στο ναό, «επισκιασμένη από το Πνεύμα», στη σκιά επίσης της
φλογερής προσμονής που εκφράζεται τόσο καλά από όλους τους αγιογράφους του
Ευαγγελισμού, που δείχνουν, όχι μόνο ένα ον κατειλημμένο και έκπληκτο από το
απροσδόκητο, αλλά ένα ον στον κολοφώνα της στιγμής, που τώρα επί τέλους εκδηλώνεται: ο άγγελος που αναγγέλλει κι η Παρθένος που ακούει, αποτελούν σύνολο της ίδιας
συμφωνικής τονικότητας.
Είναι η ιστορία του κόσμου συνοπτικά, η θεολογία με μια μόνη
λέξη·
η μοίρα του κόσμου και του Θεού αυτού του ίδιου, παράμενε κρεμασμένη από το
ελεύθερο ανάβλυσμα.
Πάντοτε η Παρθένος —και σε τούτο 'δω, είναι ολικά αφιερωμένη,
άγια και αγνή— δεν επιθυμεί και δεν θέτει ως περιεχόμενο της ελευθερίας της, παρά
αυτό που θα ξεκινήσει από το γενηθήτω της, τη γέννηση του Θεού.
Ακόμα και ο Θεός δεν εφευρίσκει την αλήθεια, αλλά τη
σκέφτεται αιώνια και μετά την «λέει, και τούτο γίνεται».
Η ελευθερία του ανθρώπου κατ’ εικόνα του Θεού, είναι ν’ αναπαραγάγει αυτή την
ίδια την ανάβλυση της αλήθειας που προϋπάρχει του ανθρώπου.
pemptousia
– [2fA]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου