"Λόγος, μυστήριο και τύπος "

     Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως

Αγίου Γρηγορίου Παλαμά
-  από τον «Λόγο εις τον Τίμιον και Ζωοποιόν Σταυρόν»
σε νεοελληνική απόδοση

….  Αλλά να αφήσουμε όλους με τον παλαιό νόμο, και να πάμε στον ίδιο τον Κύριο, για τον οποίο και δια του οποίου έγιναν τα πάντα, ο οποίος έλεγε πριν από τον Σταυρό: 

«Όποιος δεν παίρνει τον σταυρό του για να με ακολουθήσει, δεν είναι άξιός μου», και 

«Όποιος θέλει να έλθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει τον σταυρό του και ας με ακολουθήσει».

Η εντολή διατάσσει να αρνείται κανείς το σώμα και να σηκώνει τον σταυρό του. 

Το έχουν το σώμα οι ζώντες κατά Θεόν, αλλά δεν είναι πολύ προσδεδεμένοι σε αυτό, το χρησιμοποιούν ως συνεργό στα αναγκαία, αν δε το καλέσει ο καιρός, είναι έτοιμοι να το προσδώσουν και αυτό, όπως και κτήματα και ότι άλλα μέσα χρειασθούν.

Τέτοιος είναι ο λόγος του Σταυρού, και ως τέτοιος, όχι μόνο στους προφήτες πρoτού να συντελεσθεί, αλλά και τώρα μετά την τέλεση του, είναι μυστήριο μέγα και πραγματικά θείο. Πώς;

Διότι φαινομενικά παρουσιάζεται να προξενεί ατίμωση στον εαυτό του αυτός που εξευτελίζει τον εαυτό του και τον ταπεινώνει σε όλα, με πόνο και με οδύνη, αυτός που αποφεύγει τις σωματικές ηδονές, αυτός που δίνει τα υπάρχοντα του και καθίσταται αίτιος πτωχείας στον εαυτό του.

Δια της δυνάμεως του Θεού όμως, αυτή η πτωχεία και η οδύνη και η ατιμία, γεννά δόξα αιώνια και ηδονή ανέκφραστη και ανεξάντλητο πλούτο, τόσο στον παρόντα όσο και στον μέλλοντα εκείνο κόσμο.

Τούτο λοιπόν είναι η σοφία και δύναμη του Θεού, το να νικήσει δι᾿ ασθενείας, το να υψωθεί δια ταπεινώσεως, το να πλουτίσει δια πτωχείας.

Και όχι μόνο ο λόγος και το μυστήριο του Σταυρού, αλλά και ο τύπος του είναι θείος και προσκυνητός, διότι είναι σφραγίδα ιερά, σωστική και σεβαστή, αγιαστική και τελεστική των υπερφυών και απορρήτων αγαθών που ενεργήθηκαν στο γένος των ανθρώπων από τον Θεό, αναιρετική κατάρας και καταδίκης, καθαιρετική φθοράς και θανάτου, παρεκτική αϊδίου ζωής και ευλογίας, σωτηριώδες ξύλο, βασιλικό σκήπτρο, θείο τρόπαιο κατά ορατών και αοράτων εχθρών, έστω και αν οι οπαδοί των αιρετικών φρενοβλαβώς δυσαρεστούνται.

Ο Σταυρός του Κυρίου παριστάνει όλη την οικονομία της σαρκικής παρουσίας Του και περικλείει όλο το κατ᾿ αυτήν μυστήριο, εκτείνεται προς όλα τα πέρατα και περιλαμβάνει όλα, τα άνω και τα κάτω, τα γύρω και τα ενδιάμεσα και το οποίο μυστήριο, ο ίδιος ο Κύριος ονομάζει φανερώς ύψος και δόξα του, όταν επρόκειτο να ανεβεί σε αυτό, κατά τη μέλλουσα δε παρουσία και επιφάνεια Του, προαναγγέλλει ότι θα έλθει το σημείο τούτου του Υιού του ανθρώπου με πολλή δύναμη και δόξα.

Ο απόστολος Παύλος γράφει προς τους Κολοσσαείς:
«ενώ είσαστε νεκροί από τα παραπτώματα και την ακροβυστία της σάρκας, σας ζωοποίησε μαζί Του, χαρίζοντάς σας όλα τα παραπτώματα, εξαλείφοντας το χειρόγραφο που περιείχε τις εναντίον μας αποφάσεις, σηκώνοντάς το από τη μέση και καρφώνοντάς το στον Σταυρό και ξεγυμνώνοντας τις εξουσίες, τις διαπόμπευσε θριαμβεύοντας πάνω στον Σταυρό».
(Κολ. 2,13).

Εμείς κλίνοντας τα γόνατα και τις καρδιές, ας προσκυνήσουμε μαζί με τον ψαλμωδό και προφήτη Δαβίδ (Ψαλμ. 131,7), στον ίδιο τόπο όπου στάθηκαν τα πόδια του και όπου απλώθηκαν τα χέρια που συνέχουν το σύμπαν και όπου τεντώθηκε για μας το ζωαρχικό σώμα, και προσκυνώντας και ασπαζόμενοι αυτόν με πίστη, ας παίρνουμε πλούσιο τον από εκεί αγιασμό και ας τον φυλάττουμε.

Έτσι και κατά την υπερένδοξη μέλλουσα παρουσία του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού, βλέποντας Τον να προηγείται λαμπρώς, θα αγαλλιούμε και θα χαιρόμαστε διαπαντός, διότι πετύχαμε την από τα δεξιά θέση, σε δόξα του σαρκικώς σταυρωθέντος για μας Υιού του Θεού, στον οποίο πρέπει δοξολογία μαζί με τον άναρχο Πατέρα του και το πανάγιο και αγαθό και ζωοποιό Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. 

Γένοιτο.

nektar – [2fA]

Share