"Γίνεσαι άνθρωπος ξανά.. "

Αλλοπαρμένος – του Γρηγόρη Σακαλή

Σε βενετσιάνικα κάστρα
ερειπωμένα
ξαγρυπνάς τις καλοκαιρινές νύχτες
θαρρείς ακούς τους ήχους
απ’ τις οπλές των αλόγων
και την κλαγγή των όπλων
βλαστήμιες μαζί με γέλια
από τους στρατιώτες
ώσπου ο ήλιος την αυγή
τα διώχνει όλα
τότε παύεις να είσαι ξωτικό
γίνεσαι άνθρωπος ξανά
κατεβαίνεις στα χωριά
παρατηρείς τους ανθρώπους
σαν να είσαι συ κάτι ξένο
διαφορετικό απ’ αυτούς
δεν ήσουν πάντα έτσι
μα εκείνες οι μαχαιριές
που σου ’δωσαν στην πρώτη νιότη
σ’ έχουν στιγματίσει
κι αλλοπαρμένος γυρνάς
σε παραθαλάσσια χωριά
και βενετσιάνικα κάστρα.

frear – [2fA]

Share