Ο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΙ Η ΝΗΣΤΕΙΑ
Ο Άγιος κατά τη Μεγάλη Σαρακοστή συνήθιζε να νηστεύει
απόλυτα.
Δεν έτρωγε τίποτα, ούτε αυτός ούτε κι η κόρη του.
Κάποια βραδιά, σε περίοδο νηστείας, ένας άγνωστος οδοιπόρος κτύπησε την πόρτα της επισκοπής του. Ο άγιος έσπευσε με προθυμία να του ανοίξει και να τον υποδεχθεί.
Δεν έτρωγε τίποτα, ούτε αυτός ούτε κι η κόρη του.
Κάποια βραδιά, σε περίοδο νηστείας, ένας άγνωστος οδοιπόρος κτύπησε την πόρτα της επισκοπής του. Ο άγιος έσπευσε με προθυμία να του ανοίξει και να τον υποδεχθεί.
Του πρόσφερε νερό να ξεπλυθεί και πήγε να βρει κάτι, για να
του δώσει να δειπνήσει.
Κοίταξε παντού, μα τίποτα δεν βρήκε. Ούτε ψωμί δεν
είχε.
Στην αμηχανία του ο άγιος θυμήθηκε, πώς σε κάποια γωνιά βρισκόταν κρεμάμενο ένα κομμάτι διατηρημένο χοιρινό κρέας από τις ημέρες της κρεοφαγίας.
Χωρίς να χάσει καιρό, φώναξε την κόρη του να ψήσει λίγο για τον φιλοξενούμενο τους.
Στην αμηχανία του ο άγιος θυμήθηκε, πώς σε κάποια γωνιά βρισκόταν κρεμάμενο ένα κομμάτι διατηρημένο χοιρινό κρέας από τις ημέρες της κρεοφαγίας.
Χωρίς να χάσει καιρό, φώναξε την κόρη του να ψήσει λίγο για τον φιλοξενούμενο τους.
Η κόρη ετοίμασε το τραπέζι.
Έβαλε πάνω το ψητό κρέας και κάλεσαν τον ξένο να φάγει.
Ο ξένος, σαν είδε το προσφερόμενο, αρνήθηκε να το δοκιμάσει λέγοντας:
«Δέσποτα μου, συγχώρεσε με. Νηστεύω. Είμαι χριστιανός».
«Ναι! παιδί μου», είπε ο άγιος, «κι εγώ νηστεύω. Είμαι κι εγώ χριστιανός.
Μα μια και δεν έχουμε τίποτε άλλο στο σπίτι κι εσύ πρέπει να τονωθείς ύστερα από την τόση οδοιπορία, θα φας από αυτό που βρίσκεται.
Να! εγώ καταλύω πρώτος τη νηστεία. Φάγε, παιδί μου, να τονωθείς».
Έβαλε πάνω το ψητό κρέας και κάλεσαν τον ξένο να φάγει.
Ο ξένος, σαν είδε το προσφερόμενο, αρνήθηκε να το δοκιμάσει λέγοντας:
«Δέσποτα μου, συγχώρεσε με. Νηστεύω. Είμαι χριστιανός».
«Ναι! παιδί μου», είπε ο άγιος, «κι εγώ νηστεύω. Είμαι κι εγώ χριστιανός.
Μα μια και δεν έχουμε τίποτε άλλο στο σπίτι κι εσύ πρέπει να τονωθείς ύστερα από την τόση οδοιπορία, θα φας από αυτό που βρίσκεται.
Να! εγώ καταλύω πρώτος τη νηστεία. Φάγε, παιδί μου, να τονωθείς».
Κι ο άγιος, για να ενθαρρύνει τον ξένο, έφαγε κι έδωσε και
σ' εκείνον λέγοντας του:
«Πάντα καθαρὰ τοὶς καθαροίς, ὁ θεῖος ἀπεφήνατο Λόγος».
Την άλλη μέρα φυσικά, συνέχισε και πάλι τη νηστεία του.
Την άλλη μέρα φυσικά, συνέχισε και πάλι τη νηστεία του.
Το περιστατικό αυτό δείχνει την πλατιά αντίληψη του αγίου
για τη νηστεία, που είναι κι η μόνη ορθή.
«Τὸ Σάββατον ἐγένετο διὰ τὸν ἄνθρωπον οὒχ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ Σάββατον».
(Μάρκ. β', 27).
«Τὸ Σάββατον ἐγένετο διὰ τὸν ἄνθρωπον οὒχ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ Σάββατον».
(Μάρκ. β', 27).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου