Aπό το Γεροντικό
- π. Παντελεήμων Κρούσκος
- π. Παντελεήμων Κρούσκος
Σχετικά με τον άγιο Σπυρίδωνα, τόσο μεγάλη καθαρότητα βίου υπήρχε
στον βοσκό αυτόν, ώστε να αξιωθεί να γίνει ποιμενάρχης μιας από τις πόλεις της
Κύπρου, της Τριμυθούντος.
Σ’ αυτόν έλαχε ο κλήρος να γίνει επίσκοπος και, επειδή δεν είχε καθόλου υπερηφάνεια,παράλληλα προς την επισκοπή, έβοσκε και τα πρόβατα.
Κάποια λοιπόν μεσάνυχτα, όρμησαν κρυφά κλέφτες στη μάνδρα των προβάτων του και κοίταγαν πώς να κλέψουν τα πρόβατα.
Ο Θεός όμως που φυλάγει τον ποιμένα, έσωσε και τα πρόβατα.
Γιατί οι κλέφτες δέθηκαν από κάποια αόρατη δύναμη στη μάνδρα, ώσπου ξημέρωσε και ήλθε και ο ποιμένας στα πρόβατα.
Σ’ αυτόν έλαχε ο κλήρος να γίνει επίσκοπος και, επειδή δεν είχε καθόλου υπερηφάνεια,παράλληλα προς την επισκοπή, έβοσκε και τα πρόβατα.
Κάποια λοιπόν μεσάνυχτα, όρμησαν κρυφά κλέφτες στη μάνδρα των προβάτων του και κοίταγαν πώς να κλέψουν τα πρόβατα.
Ο Θεός όμως που φυλάγει τον ποιμένα, έσωσε και τα πρόβατα.
Γιατί οι κλέφτες δέθηκαν από κάποια αόρατη δύναμη στη μάνδρα, ώσπου ξημέρωσε και ήλθε και ο ποιμένας στα πρόβατα.
Μόλις τους βρήκε ακίνητους με τα χέρια οπισθάγκωνα, κατάλαβε
τι συνέβη.
Προσευχήθηκε τότε και τους έλυσε με την προσευχή του.
Και δίνοντάς τους πολλές νουθεσίες να φροντίζουν να ζουν με δίκαια μέσα, με τίμιους κόπους και όχι με αδικίες, τους άφησε ελεύθερους χαρίζοντάς τους κι από ένα κριάρι.
Και χαριτολογώντας, πρόσθεσε: «Για να μην πάει χαμένο το ξενύχτι σας!».
Και δίνοντάς τους πολλές νουθεσίες να φροντίζουν να ζουν με δίκαια μέσα, με τίμιους κόπους και όχι με αδικίες, τους άφησε ελεύθερους χαρίζοντάς τους κι από ένα κριάρι.
Και χαριτολογώντας, πρόσθεσε: «Για να μην πάει χαμένο το ξενύχτι σας!».
Έλεγαν γι’ αυτόν πάλι τον άγιο, ότι είχε μία θυγατέρα
παρθένο, ευλαβή σαν τον πατέρα της, με το όνομα Ειρήνη.
Ένας δικός της γνωστός, της έδωσε ένα πολύτιμο κόσμημα να του το φυλάξει.
Κι αυτή για να το ασφαλίσει καλύτερα, έκρυψε τον θησαυρό μέσα στη γη.
Μετά όμως από λίγο καιρό, έφυγε από τον κόσμο αυτόν η κόρη.
Ένας δικός της γνωστός, της έδωσε ένα πολύτιμο κόσμημα να του το φυλάξει.
Κι αυτή για να το ασφαλίσει καλύτερα, έκρυψε τον θησαυρό μέσα στη γη.
Μετά όμως από λίγο καιρό, έφυγε από τον κόσμο αυτόν η κόρη.
Πέρασε κάποιο χρονικό διάστημα και παρουσιάζεται αυτός που
είχε δώσει τον θησαυρό.
Μη βρίσκοντας την θυγατέρα του, τα έβαλε με τον πατέρα
της, τον άγιο Σπυρίδωνα, άλλοτε απειλώντας τον και άλλοτε παρακαλώντας τον.
Και επειδή ο Γέροντας θεωρούσε ως συμφορά τη ζημιά που έπαθε αυτός που έδωσε τον θησαυρό, ήρθε στον τάφο της θυγατέρας του και ζητούσε απ’ τον Θεό να του δείξει πρόωρα την ανάσταση που Αυτός έχει υποσχεθεί.
Και επειδή ο Γέροντας θεωρούσε ως συμφορά τη ζημιά που έπαθε αυτός που έδωσε τον θησαυρό, ήρθε στον τάφο της θυγατέρας του και ζητούσε απ’ τον Θεό να του δείξει πρόωρα την ανάσταση που Αυτός έχει υποσχεθεί.
Και να, που δεν διαψεύδεται· γιατί εμφανίζεται αμέσως
ζωντανή η παρθένος στον πατέρα της και αφού του έδειξε τον τόπο, όπου βρισκόταν
το κόσμημα, έφυγε πίσω πάλι.
Έτσι πήρε ο άγιος τον θησαυρό, και τον έδωσε σε αυτόν που τον ζητούσε.
Έτσι πήρε ο άγιος τον θησαυρό, και τον έδωσε σε αυτόν που τον ζητούσε.
fb – [2fA]
- Από διήγηση του π. Γεράσιμου Φωκά (+)
ΑπάντησηΔιαγραφή[από τα άπαντα ορθοδοξίας]
…. Και τελικά, αφού τους νουθέτησε νάναι καλοὶ άνθρωποι, τους έστειλε στα σπίτια τους, χωρὶς να μάθει τίποτα η εξουσία για την κλεψιὰ που θέλανε να κάνουνε.
"Αποκλείεται, δεν το πιστεύω", είπα.
"Μα να τους χαρίσει και κριάρι, γιατί είχανε κακοπαθήσει όλη τη νύκτα";
Άφησα το βιβλίο και ανέβηκα στο μοναστήρι του Αγίου Γερασίμου.
Εκεί μια σπουδαία μοναχή, η Βερονίκη,που για χρόνια είχε δουλέψει ως νοσοκόμα στην κλινική Αλεβιζάτου στην Ομόνοια, όπου εφημέριος ήταν ο Γέροντας Πορφύριος, μού πρότεινε να περπατήσουμε λίγο.
Ήταν η εποχή που τα γύρω αμπέλια του μοναστηριού έγερναν γεμάτα ώριμα σταφύλια, έτοιμα για τρύγο.
“Σκύψε, Γεράσιμε, σκύψε, να μην αναστατώσουμε τους ανθρώπους", μου λέει.
Γυρίζω και βλέπω δύο χωρικούς να κλέβουν σταφύλια από το αμπέλι του μοναστηριού.
Η Βερονίκη δεν φώναξε, δεν πρόσβαλε, δεν έδιωξε τους κλέφτες, αλλά μου είπε να σκύψω να μην μας δουν και αναστατωθούν.
Από τη Βερονίκη μού ήρθε λοιπόν απάντηση πώς φέρονται οι άνθρωποι του Θεού. Πριν λήξει η μέρα, η αμφισβήτησή μου για ό,τι έπραξε ο Άγιος Σπυρίδωνας με τους κλέφτες, διαλύθηκε".