"Ο φιλάργυρος του Αισώπου "

ΑΙΣΩΠΟΣ  -  Ο ΦΙΛΑΡΓΥΡΟΣ

Ένας φιλάργυρος πούλησε όλη του την περιουσία και την μετέτρεψε σε χρυσάφι.
Τα έκανε έναν σβώλο χρυσού, τον οποίο έκρυψε μέσα σε έναν τοίχο.
Καθημερινά πήγαινε, άνοιγε την κρυψώνα και έβλεπε ότι ο χρυσός είναι στη θέση του.

Κάποιος όμως που εργαζόταν εκεί κοντά, υποψιάσθηκε: «Τι πάει και βλέπει αυτός εκεί κάθε μέρα;» Έτσι μια μέρα, αφού ο φιλάργυρος έφυγε, ο εργάτης πήγε να ψάξει τι κρύβει.
Έσκαψε και βρήκε τον μεγάλο σβώλο χρυσού, τον οποίο και έκλεψε.

Την επομένη, πήγε πάλι ο φιλάργυρος να ελέγξει το χρυσάφι του, όμως δεν το βρήκε στην κρυψώνα. «Όλη μου η περιουσία χάθηκε!», φώναζε.
Έκλαιγε και οδύρονταν τραβώντας τα μαλλιά του.

Κάποιος γνωστός του τον άκουσε και τον ρώτησε τι συμβαίνει.
«Όλη μου την περιουσία την είχα κάνει έναν σβώλο χρυσού, τον είχα κρύψει εδώ στον τοίχο και κάποιος μου τον έκλεψε», απάντησε εκείνος.

Τότε ο γνωστός του, του είπε: «Δεν υπάρχει λόγος να λυπάσαι! 

Πήγαινε και πάρε μια πέτρα, βάλε την στην κρυψώνα, και προσποιήσου ότι ο χρυσός βρίσκεται ακόμα εκεί. Η πέτρα θα έχει την ίδια χρησιμότητα για σένα, όπως ακριβώς είχε και ο σβώλος χρυσού, όταν τον είχες κρυμμένο σε αυτό το σημείο…
Είτε τον είχες είτε όχι, το ίδιο είναι, αφού δεν τον αξιοποίησες ποτέ ούτε και επρόκειτο να τον αξιοποιήσεις.»

lecturesbureau – [2fA]

Share