"Προσευχή, σιωπή και αγάπη "

 

-  Όσιος Γέροντας Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης
«Πολλή προσευχή και λίγα λόγια στα παιδιά»
[Περί της αγωγής των παιδιών, "Βίος και Λόγοι"]
 

Όλα από την προσευχή, τη σιωπή και την αγάπη γίνονται.
Καταλάβατε τα αποτελέσματα της προσευχής;
Αγάπη εν προσευχή, εν Χριστώ αγάπη. Αυτή ωφελεί πραγματικά.
Όσο θ' αγαπάτε τα παιδιά με την ανθρώπινη αγάπη, που είναι συχνά παθολογική, τόσο θα μπερδεύονται, τόσο ή συμπεριφορά τους θα είναι αρνητική.
Όταν όμως η αγάπη σας θα είναι μεταξύ σας και προς τα παιδιά χριστιανική και αγία, τότε δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα.
Η αγιότητα των γονέων σώζει τα παιδιά.
Για να γίνει αυτό, πρέπει να επιδράσει η θεία Χάρη στις ψυχές των γονέων.
Κανείς δεν αγιάζεται μόνος του. Η ίδια ή θεία Χάρη μετά θα φωτίσει, θα θερμάνει και θα ζωογονήσει τις ψυχές των παιδιών.

Πολλές φορές μου τηλεφωνούν κι από το εξωτερικό και με ρωτούν για τα παιδιά τους και γι' άλλα θέματα. Με πήρε λοιπόν σήμερα από το Μιλάνο μια μητέρα και με ρώτησε πώς να φέρεται στα παιδιά της. Της είπα τα εξής:

«Να προσεύχεσαι. Κι όταν πρέπει να μιλάς στα παιδιά, να μιλάς με αγάπη.
Πιο πολύ να κάνεις προσευχή και λίγα λόγια να τους λες.
Πολλή προσευχή και λίγα λόγια σε όλους.
Να μη γινόμαστε ενοχλητικοί, αλλά να προσευχόμαστε μυστικά και μετά να μιλάμε.
Κι ο Θεός θα μας βεβαιώνει μέσα μας, αν η ομιλία μας είναι δεκτή στους άλλους.
Αν δεν είναι πάλι, δεν θα μιλάμε. Θα προσευχόμαστε μυστικά μόνο.
Διότι με το να μιλάμε γινόμαστε ενοχλητικοί και κάνουμε τους άλλους ν' αντιδρούν και καμιά φορά ν' αγανακτούν.
Γι' αυτό πιο καλά είναι να τα λέει κανείς μυστικά στην καρδιά των άλλων μέσω της μυστικής προσευχής, παρά στ' αυτί τους.

Άκου να σου πω: να προσεύχεσαι και μετά να μιλάς.
Έτσι να κάνεις στα παιδιά σου. Άμα διαρκώς τους δίνεις συμβουλές, θα γίνεις βαρετή.
Κι όταν θα μεγαλώσουν, θα αισθάνονται ένα είδος καταπιέσεως.
Να προτιμάς λοιπόν την προσευχή. Να τους μιλάς με την προσευχή.
Να τα λες στον Θεό κι ο Θεός θα τα λέει μέσα τους.
Δηλαδή δεν πρέπει να συμβουλεύεις τα παιδιά σου έτσι, με φωνή που να την ακούνε τ' αυτιά τους.
Μπορείς να το κάνεις κι αυτό, αλλά προπάντων πρέπει να μιλάς για τα παιδιά σου στον Θεό.
Να λες: Κύριε Ιησού Χριστέ, φώτισε τα παιδάκια μου. Εγώ σε σένα τα αναθέτω.
Εσύ μου τα έδωσες, μα κι εγώ είμαι αδύναμη, δεν μπορώ να τα κατατοπίσω.
Γι' αυτό, Σε παρακαλώ, φώτισέ τα.
Κι ό Θεός θα τους μιλάει και θα λένε: "Ωχ, δεν έπρεπε να στενοχωρήσω τη μαμά μ' αυτό που έκανα!".
Κι αυτό θα βγαίνει από μέσα τους, με τη Χάρη του Θεού».

 

2φΑ

Share