"Ομολογία ενός σκεπτόμενου..."

Ομολογία ενός σκεπτόμενου Τούρκου δημοσιογράφου...

Με ένα εντυπωσιακὰ ειλικρινὲς άρθρο, που δημοσιεύτηκε το 2009 στην έγκυρη εφημερίδα SABAH, απὸ τον Engin Ardic, γνωστὸ συγγραφέα και δημοσιογράφο στην Τουρκία, στηλιτεύεται ο Τουρκικὸς τρόπος εορτασμού της πτώσης της Κωνσταντινούπολης στις 29 Μαΐου. Στο εν λόγω άρθρο ο συγγραφέας παρουσιάζει µια σειρὰ απὸ αλήθειες, τις οποίες το Κεµαλικὸ καθεστὼς εδώ και δεκαετίες προσπαθεί να καταπνίξει. Αξίζει να παρατεθεί μεταφρασμένο το πλήρες κείμενο απὸ τὴν συγκεκριμένη διεύθυνση της Τουρκικής εφημερίδας Sabah, το οποίο έχει ως εξής :

"Τούρκοι συμπατριώτες, σταματήστε πια τις φανφάρες και τις γιορτὲς για την Άλωση, αρκετὴ βία έχουμε δώσει στην Ανατολὴ µε τις πράξεις µας...

"ΑΝ οργανωνόταν στην Αθήνα συνέδριο µε θέμα :  «Θα πάρουμε πίσω την Πόλη... »
ΑΝ έφτιαχναν μακέτα µε τα τείχη της πόλης και τους στρατιώτες µε τις πανοπλίες τους να επιτίθενται στην Πόλη...  (όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε χρόνο !)
ΑΝ ένας τύπος ντυμένος όπως ο περίφημος Έλληνας νικηφόρος και σχεδὸν μυθικὸς Διγενὴς Ακρίτας, έπιανε τὸν δικὸ µας Ulubatlι Hasan και τον γκρέμιζε κάτω...
ΑΝ ξαφνικὰ έμπαινε στην πόλη κάποιος ντυμένος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος πάνω σε ένα λευκὸ άλογο και δίπλα του άλλος σαν Λουκάς Νοταράς, σαν Γεώργιος Φραντζής κι έμπαιναν σαν αντιπρόσωποι της πόλης... ( όπως εμείς στην Τουρκία κάνουμε κάθε χρόνο !)
ΑΝ έφτιαχναν µια χάρτινη Αγία Σοφία, που δεν είχε μιναρέδες αλλὰ Σταυρό...
ΑΝ έκαιγαν λιβάνι και έλεγαν ύμνους, θα µας άρεσε ;
Δεν θα µας άρεσε, θα ξεσηκώναμε τον κόσμο, μέχρι που θα καλούσαμε πίσω τον πρέσβη µας απὸ την Ελλάδα. Τότε, γιατί το κάνετε εσείς αυτό, κάθε χρόνο ; Πέρασαν 556 χρόνια και γιορτάζετε (την Ἅλωση) σαν να ήταν χθες;

Γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή, µ΄ αυτὲς τις γιορτὲς που κάνετε, διακηρύσσετε σε όλο τον κόσµο ότι: «αυτὰ τα μέρη δεν ήταν δικὰ µας, ήρθαµε εκ των υστέρων και τα πήραμε µε τη βία».
Για ποιο λόγο άραγε φέρνετε στη µνήµη µια υπόθεση έξι αιώνων; Μήπως στο υποσυνείδητο σας υπάρχει ο φόβος ότι η Πόλη κάποια µέρα θα δοθεῖ πίσω; Μη φοβάστε, δεν υπάρχει αυτὸ που λένε µερικοὶ ηλίθιοι της Εργκενεκὸν, περὶ όρων του 1919.

Μη φοβάστε, τα 9 ἑκατοµµύρια Ελλήνων δεν μπορούν να πάρουν την πόλη των 12 εκατοµµυρίων και αν ακόμα την πάρουν, δεν μπορούν να την κατοικήσουν. Κι οι δικοὶ µας που γιορτάζουν την Άλωση είναι µια χούφτα φανατικοὶ µόνο, που η φωνὴ τους ακούγεται δύσκολα.

Ρε σεις, αν µας πούνε ότι λεηλατούσαμε την Πόλη τρεις µέρες και τρεις νύχτες συνεχώς, τι θα απαντήσουμε ; Θα υπερασπιστουμε τον εαυτό µας στο Ευρωπαϊκὸ Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ή θα αφήσουμε το θέμα στους ιστορικοὺς ;

Αντὶ να περηφανευόμαστε µε τις πόλεις που κατακτήσαμε, ας περηφανευτούμε µε αυτὲς που ιδρύσαμε, αν υπάρχουν. Αλλὰ δεν υπάρχουν. Όλη η Ανατολὴ είναι περιοχὴ µε τη βία κατακτημένη...

Ακόμα και το όνομα της Ανατολίας δεν είναι αυτὸ που πιστεύουν (ana=µάνα, dolu=γεµάτη), αλλὰ προέρχεται απὸ την ελληνικὴ λέξη Ανατολή. Ακόμα και η ονομασία της Ισταµποὺλ, δεν είναι όπως µας λέει ο Ebliya Celebi «εκεί όπου υπερτερεί το Ισλὰµ» τραβώντας τη λέξη απὸ τα μαλλιά, αλλὰ προέρχεται απὸ το «εις την Πόλιν». 

Εντάξει λοιπόν, ἀποκτήσαµε µόνιµη εγκατάσταση, τέλος η νοµαδικὴ ζωὴ και γι' αυτὸ ο λαὸς αγοράζει πέντε - πέντε τα διαµερίσµατα. Κανεὶς δεν μπορεί να µας κουνήσει, ηρεμήστε πια...

Οι χωριάτες µας ας αρκεστούν στο να δολοφονούν την Κωνσταντινούπολη, χωρὶς όμως πολλὲς φανφάρες....».

*  http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2012/05/blog-post_2367.html#more

   http://www.sabah.com.tr/Yazarlar/ardic/2009/05/29/hatirlatmayin_sunu_kefereye

Share