"Το αίμα των θεών"

Όταν αρχίζουν τα πρωτοβρόχια στην εξοχή, φέρνουν μαζί τους και τρία ιδιαίτερα δώρα. Τα κυκλάμινα, τα σαλιγκάρια και τη μυρωδιά που αναδύει το φρεσκοβρεγμένο έδαφος.

Τα σαλιγκάρια και τα κυκλάμινα, δεν χρειάζονται καμιά ερμηνεία για την παρουσία τους στο φθινοπωρινό τοπίο. Η μυρωδιά όμως που γεμίζει την ατμόσφαιρα με την δροσερή παρουσία της, απασχόλησε τα τελευταία πενήντα χρόνια, τους επιστήμονες σε πολλά μέρη του κόσμου. 

Όπως αναφέρεται πρόσφατα σε σχετικό άρθρο του επιστημονικού περιοδικού Nature, Αυστραλοί επιστήμονες κατέληξαν στην ερμηνεία του φαινομένου αυτού, δίνοντας του μάλιστα την ονομασία "πετριχώρ", από τις ελληνικές λέξεις πέτρα και ιχώρ, όπως ονόμαζαν οι αρχαίοι τον αιθέριο χυμό που κυλούσε στις φλέβες των αθανάτων, δηλαδή "το αίμα των θεών".

Στη διάρκεια των πιο ξηρών περιόδων του χρόνου, συσσωρεύεται στις πέτρες και στο χώμα ένα μείγμα αιθέριων ελαίων, που εκκρίνονται από τα δένδρα και τα φυτά και στεγνώνει στην επιφάνεια του εδάφους. Όσο μεγαλύτερη είναι η περίοδος της ξηρασίας, τόσο μεγαλύτερη είναι και η συσσώρευση των ελαίων.

Με την έναρξη των βροχών, όταν το μείγμα ενώνεται με το νερό, απελευθερώνεται στον αέρα η υπέροχη μυρωδιά των ελαίων από το νωπό βρεγμένο χώμα.

Το μείγμα αυτών των ελαίων θεωρείται επίσης ότι αποτρέπει τη βλάστηση των σπόρων που βρίσκονται στο έδαφος, ούτως ώστε να μην ξεκινά η ανάπτυξη νέων φυτών σε περίοδο που τα αποθέματα νερού δεν επαρκούν.

Ακόμα, σε περιοχές με εκτενή βλάστηση όπως τα δάση, έχει εντοπιστεί στις δροσοσταλίδες της υγρασίας, μια ουσία με έντονη χαρακτηριστική μυρωδιά, η "γεωσμίνη", που παράγεται από ακτινομύκητες, κάποια βακτήρια που ζουν στο έδαφος και τρέφονται από τα έλαια που προαναφέρθηκαν σαν «αίμα των θεών».

Share