"Περνά το ποτάμι θολό.. "

Κώστας Ε. Τσιρόπουλος  -  «Εγώ θνητός με λαβωμένη ψυχή… »
["Σκύλλα και Χάρυβδις"]

…. Έγραψα ως τώρα χιλιάδες σελίδες νομίζοντας πως είμαι αθάνατος.
Τώρα που νιώθω τον θάνατο ζωντανό στο μεδούλι μου, θέλω να κρυφτώ γυμνός
μέσα στη γλώσσα μου.
Να τραφώ από τις λέξεις της, εγώ θνητός με λαβωμένη ψυχή,
μήπως και γίνω αθάνατος. [… ]

Μη με ρωτάτε, παρακαλώ, γιατί δεν γράφω ευχάριστα πράγματα.
Σας ξεγελά ένα χαμόγελο που είναι φανέρωμα αγωγής, όχι ευτυχίας.

Πολλοί έχουν την ίδια με μένα ή και μεγαλύτερη ηλικία και δεν θέλω
– ίσως ούτε μπορώ – να τους εξηγήσω πόσο η ζωή μου,
η ζωή μας, έχει σφραγιστεί με τον θάνατο.

Δεν εξεγείρομαι γι’ αυτό.
Ζω με απορία και μελαγχολία, με δισταγμό που θα τον έλεγα καταφατικό.
Τη ζωή την αντικρίζω πλέον αποφατικά: ό,τι δεν είναι θάνατος,
όσος χρόνος δεν τρώγεται από τον θάνατο, είναι ζωή, που απομένει.

Περνά το ποτάμι θολό, αδιάφορο, ακατανόητο.
Αφήνει αυτά τα ψήγματα χρυσού.
Στεκόμαστε σε λεπτή, ανεμοδαρμένη λουρίδα γης:
τριγύρω το χαώδες του θανάτου.

frear – [2fA]

Share