"Λέβης ο θυμώδης.. "

Ἀπό το Ἀρχείο τῆς ΕΣΤΙΑΣ, 4 Σεπτεμβρίου 1937

ΠΑΥΛΟΣ ΝΙΡΒΑΝΑΣ  -   ΕΞΑΤΜΙΣΕΙΣ

Εὐρέθη λοιπόν ὁ ἀνώτερος ἀνεκτός βαθμός τῆς ἀτμοσφαιρικής πιέσεως εἰς τον ἀνθρώπινον λέβητα, ὅταν τόν θερμαίνει τό πῦρ τῆς ἐρωτικῆς ἐκδικήσεως.

Ἀντιπροσωπεύεται ἀπό 15 μαχαιριές. 

Αὐτούς τούς αριθμούς μᾶς ἔδωκαν αἱ τελευταῖαι ἐκρήξεις. 

Δεκαπέντε μαχαιριές. Τοὐλάχιστον.

Φθάνουν κάποτε καί τάς 20, ἀλλά ποτέ δέν εἶναι ὀλιγώτερες τῶν 15.

- Μά γιατί δεκαπέντε; ἐρώτησε ἕνας φιλομαθής. Δέν φθάνουν δύο ἤ τρεῖς;

- Διά ν' ἀποθάνη ἕνας ἄνθρωπος -του ἀπάντησε κἄποιος γνωρίζων τά πράγματα- φθάνει καί μία μαχαιριά κἄποτε. 

Διά νά ἀνακουφισθῆ ὅμως ὁ ζηλότυπος σύζυγος ἤ και ὁ φιλότιμος αδελφός, χρειάζονται τοὐλάχιστον δεκαπέντε.

- Καί ἄν ἀποθάνη μέ τήν πρώτην μαχαιριά τό θῦμά του;

- Αὐτό δέν ἀρκεῖ. Πρέπει να ἀπαλλαγῆ καί ὁ λέβης ἀπό τήν πίεσιν τοῦ ἀτμοῦ, πού ἀπειλεῖ νά τόν διαρρήξη.

- Ἀλλά τότε ὁ ἐκδικητής ἐξακολουθεῖ νά μαχαιρώνη ἕνα ἄψυχον σῶμα.

- Βεβαιότατα. Αὐτό συμβαίνει συνήθως. 

Κατόπιν τῆς πρώτης ἤ τῆς δευτέρας μαχαιριᾶς, ὅλοι οἱ ἐκδικηταί ἐξακολουθοῦν πλέον νά μαχαιρώνουν ἕνα πτῶμα.

- Ἀλλ' αὐτό εἶνε ἀκατανόητον.

- Καθόλου ἀκατανόητον. Σᾶς φέρνω ἕνα παράδειγμα. 

Μία καλή ξυλιά δέν φαντάζεσθε, ὅτι εἶνε ἀρκετή νά σωφρονίση ἕνα ἀτακτήσαν παιδί;

Βεβαιότατα εἶνει ἀρκετή. Καί ὑπεραρκετή κἄποτε. 

Ἐν τούτοις, καί μετά τήν πρώτην, ὁ καλός πατέρας ἤ ἡ καλότατη μητέρα ἐξακολουθοῦν νά δέρνουν τό παιδί τους.

Ματαίως ἐπεμβαίνουν οἱ παριστάμενοι: "Ἄφησέ το, ἐπί τέλους, τό κακόμοιρο.
Ἀρκρτές τοὔδωκες. Φτάνει πιά...".

Ὁ ἀμείλικτος τιμωρός ἐξακολουθεί νά δέρνη. 

Ματαίως προσπαθοῦν νά ἀποσπάσουν τό ἀθῶον μας θῦμα ἀπό τούς στιβαρούς πατρικούς βραχίονας.

Εἶνε ἀδύνατον ν' ἀποσπασθῆ.

- Τόση σκληρότης λοιπόν;

- Δεν πρόκειται περί σκληρότητος, κύριε. 

Πρόκειται ἁπλούστατα, νά ἀπαλλαγῆ ο πατρικός ἤ ὁ μητρικός λέβης ἀπό τήν ὑπερβολικήν πίεσιν τοῦ ἀτμοῦ.

- Ἡ ξυλιά δηλαδή ἐδῶ ἐπέχει θέσιν ἀσφαλιστικής δικλεῖδος.

- Ἀκριβῶς. Καί ἡ μαχαιριά ὁμοίως.

- Φαινόμενον ἐξατμίσεως δηλαδή;

- Βεβαιότατα. Ἁπλοῦν φαινόμενον εξατμίσεως τοῦ λέβητος. 

Τά ἀγριώτερα ἐγκήματα εἰς τήν Ἑλλάδα εἶνε ἁπλαί ἐξατμίσεις.

Τό μαχαίρι, τό περίστροφον, ὁ μπαλντᾶς, τό τσεκούρι δέν εἶνε φονικά ὅπλα. 

Εἶνε ἀσφαλιστικαί δικλεῖδες.

Ὁ ἀπορῶν ἔμεινε τελείως ἱκανοποιημένος. 

Καί ὁ ἀναγνώστης, ὑποθέτω, ἐπίσης.

dwrean – [2fA]

                                                        

Share