"Το Ραντεβού του Πατρίκιου "

Τίτος Πατρίκιος  --  ΡΑΝΤΕΒΟΥ  ΙΙ

Ήταν κιόλας αργά κι όμως δε φεύγαμε
πικρή η συνομιλία και δεν τελείωνε
και τι συνομιλία να πεις – φράσεις μισές
«τώρα πια μόνο… » ή «ποιος ξέρει αν… »

Αν εξαιρέσουμε τυχαία συναπαντήματα
είχαμε κοντά χρόνο να ιδωθούμε
ή μάλλον πιο πολύ, ναι, από τότε που…
και τώρα τι να πρωτοπείς, τι να…

Όσο να με καλωσορίσει, όσο να παραγγείλουμε
είχε γυρίσει ο ήλιος, άλλαζε το φως
προχωρημένο πια φθινόπωρο κι έκανε ψύχρα,
ίσως δεν έπρεπε να κάτσουμε σ’ αυτό το τραπεζάκι

[2φΑ]

                                                                     

Share