Μανώλης Μητσιάς - Tο φεγγάρι
Ποίηση: Federico Garcia Lorca
Ποιητική απόδοση: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Χρήστος Λεοντής «ΑΧ, ΕΡΩΤΑ», 1974
Όταν βγαίνει το φεγγάρι
πέφτουν στη σιωπή οι καμπάνες
και τ' αδιάβατα δρομάκια
φανερώνονται
πέφτουν στη σιωπή οι καμπάνες
και τ' αδιάβατα δρομάκια
φανερώνονται
Όταν βγαίνει το φεγγάρι
θάλασσα τη γη σκεπάζει
κι η καρδιά νησάκι νοιώθει
μες στο άπειρο.
θάλασσα τη γη σκεπάζει
κι η καρδιά νησάκι νοιώθει
μες στο άπειρο.
Με το ολόγιομο φεγγάρι
δεν διψάς για πορτοκάλια
θέλεις παγωμένα φρούτα
καταπράσινα
δεν διψάς για πορτοκάλια
θέλεις παγωμένα φρούτα
καταπράσινα
Όταν βγαίνει το φεγγάρι
κλαίνε με λυγμούς στις τσέπες
πρόσωπα εκατό και ίδια
τ' ασημόφραγκα.
κλαίνε με λυγμούς στις τσέπες
πρόσωπα εκατό και ίδια
τ' ασημόφραγκα.
[2fA]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου