"Εφήμερη απεραντοσύνη.. "

-  Από την Ρίκα Βαγιάννη
[μετά την επιστροφή της από την Αυστραλία, όπου έζησαν ένα διάστημα με τον άνδρα της και τον γιο της]

"Και τι δεν θα έδινα, να κέρδιζα στο λαχείο τρία… εισιτήρια για Πέρθ!
Τώρα ξέρω ότι δεν θα ήθελα να μείνω για όλη μου τη ζωή, αλλά ένα ακόμα εξαμηνάκι (άντε τρίμηνο) ευχαρίστως το χτυπούσα.

Για να ξαναδώ τους ανθρώπους που λάτρεψα, για να πιω μπέρμπον με κόκα κόλα στου Γιάννη, στο Peter’s by the Sea, να χαζέψω με τους «τέσσερις Γεωργούς», να κουτσομπολέψω με την Ελένη, να φύγει ο νους μου τη νύχτα της εθνικής γιορτής μέσα στα πυροτεχνήματα, να παίξω μπουνιές με κάνα καγκουρό, να καπνίσω στη ζούλα στο πίσω μέρος μιας ελληνικής ταβέρνας, να οδηγήσω στο οινοποιείο του Τομ στο Μάργκαρετ Ρίβερ Φθινόπωρο (τώρα, δηλαδή) να φωτογραφίσω τις μωβ τζακαράντες την Άνοιξη (Οκτώβριο μεριά) και το σούρουπο, να βάζω Τσαπανίδου στο Ιντερνετ (είναι η ώρα της εκεί) και να καταπίνω ένα σφηνάκι τεκίλα φαμιλιάλ, καθώς βλέπω τον ήλιο να πέφτει κόκκινος κι ολοστρόγγυλος… πίσω από την απεραντοσύνη του Ινδικού- μια απεραντοσύνη τόσο ασύλληπτη για τον νου του ανθρώπου, που κάνει τα πάντα να φαίνονται δυνατά -ή αδύνατα".

thetoc – [2fA]

                                                                                          

Share