"Ο φτωχός κι η μοίρα του "

Γιατί το ψωμί είναι ζήτημα πνευματικό
-  π. Παντελεήμων Κρούσκος

Η εύκολη φιλοσοφία και η υψηλή θεολογία, εν πολλοίς είναι πολυτέλεια αυτών που έχουν στέγη και ψωμί, ενίοτε και μέγαρα.
Δόξα τα λεφτά, έχουμε Θεό!

Όταν είσαι χορτάτος από φαΐ, στέγη, στόχους, ανθρώπινες σχέσεις, εξασφαλισμένο αύριο, έχεις όλο τον χρόνο να διανοείσαι και να ασχολείσαι με τις κάθε είδους πνευματικότητες.
Και δεν ομιλούμε αποκλειστικά για πλούσιους που βρίσκονται σε δυσθεώρητα ύψη, αλλά την στοιχειώδη πληρότητα της διπλανής πόρτας.

Ο φτωχός άνθρωπος δεν έχει τον χρόνο και την διάθεση να ασχοληθεί με τον Θεό και τις μεγάλες ιδέες, αλλά ζει στην κόλαση του επιούσιου και της στέρησης, της ματαίωσης, της έλλειψης.
Και όλη αυτή την κόλαση, την συντηρούμε εμείς οι άνθρωποι της καλής πρόθεσης και των μεγάλων ιδανικών.

Γι’ αυτό ο θυμόσοφος λαός έλεγε πως "εμείς οι φτωχοί αμαρτάνουμε κάθε μέρα".
Ίσως με μια διάθεση γνήσιας αυτοταπείνωσης απέναντι στους κοινωνικά υπερέχοντες, ένα καθαρό δείγμα συγχώρεσης και εξιδανίκευσης για τους μεγαλουσιάνους.

Θα δώσουμε λόγο, όλοι μας, άρχοντες και μικρομεσαίοι για τους ελαχίστους αδελφούς του Χριστού, γιατί δεν τους δώσαμε χώρο να σκεφτούν και τα πνευματικά, αλλά τους καταδικάσαμε σε ισόβια μέριμνα για τον κόσμο.

fb – [2fA]

Share