Ε. Μύρων - Ὁ
ΠΟΛΥΈΛΑΙΟΣ
Στὴ σάλα στέκει ἕνας πολυέλαιος.
Ἀτάραχος μὲς στὴν αὐτάρκεια
τῶν ἀνεκτίμητων σκαλιστῶν κρυστάλλων του,
διευθύνει ἀρχοντικὰ τ' ἀστέρια
στὸ στερέωμα τῆς ὀροφῆς.
Ἄκαμπτος ἄρχων τοῦ φωτὸς.
Ἀτάραχος μὲς στὴν αὐτάρκεια
τῶν ἀνεκτίμητων σκαλιστῶν κρυστάλλων του,
διευθύνει ἀρχοντικὰ τ' ἀστέρια
στὸ στερέωμα τῆς ὀροφῆς.
Ἄκαμπτος ἄρχων τοῦ φωτὸς.
Ὥσπου ἕνας σεισμὸς ἀνοίγει τὰ παράθυρα.
Ὁ στιβαρὸς πολυέλαιος
ἄρχίζει νὰ χορέυει σαλός,
ξεκόλλαει ἀπὸ τὴν ὀροφὴ του
σωριάζεται μὲ γδοῦπο
στὸ παρκὲ ἀπὸ κόκκινη δρῦ,
καὶ γονατισμένος, μὲ θρύψαλλα πιά,
γυαλάκια τὰ περίτεχνα παράσημά του,
συναντᾶ τὶς ἀκτίνες τοῦ ἤλιου...
Ὁ στιβαρὸς πολυέλαιος
ἄρχίζει νὰ χορέυει σαλός,
ξεκόλλαει ἀπὸ τὴν ὀροφὴ του
σωριάζεται μὲ γδοῦπο
στὸ παρκὲ ἀπὸ κόκκινη δρῦ,
καὶ γονατισμένος, μὲ θρύψαλλα πιά,
γυαλάκια τὰ περίτεχνα παράσημά του,
συναντᾶ τὶς ἀκτίνες τοῦ ἤλιου...
3.2018
a-lektor –
[2fA]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου