"Αναστάσιμες απαντήσεις "

-  π. Λίβυος

Εκείνο που με συγκλονίζει όλο και περισσότερο καθώς μετρώ χρόνια ζωής στην πλάτη μου, είναι η σοφία του Θεού να μεταβάλει, μεταπλάθει και μεταμορφώνει το κακό. 

Το κακό όπως γνωρίζουμε από την Αγ. Γραφή δεν είναι έργο του Θεού. 

Ωστόσο βλέπουμε ότι ο Θεός όταν το συναντά χωρίς φαινομενικά να το καταργεί, το μεταβάλει.

Κοιτάξτε τι γίνεται την Μ. Εβδομάδα. Ο κόσμος όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο δεν άντεξε το φως και την αποκαλυπτική παρουσία του Χριστού.
Και όταν κάποιος μας λέει την αλήθεια, στο κόσμο αυτό δεν έχει μακροημέρευση «η τον τρελαίνουμε ή στο σκοτώνουμε».

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Χριστός είναι καθρέπτης.
Τα μάτια του, η μορφή του, η όλη παρουσία Του είναι συγκλονισμός, βαθύς καθρεπτισμός που δεν χωράνε μασκαρέματα και υπεκφυγές.
Εκεί συναντάς τον εαυτό τόσο βαθιά και αληθινά που ή αγιάζεις ή τα τινάζεις.

Ο κόσμος λοιπόν ετοιμάζει με όλες τις μεθοδεύσεις του την εξόντωση του Ιησού. 

Θα τα καταφέρει.
Συκοφαντίες, ψευδομάρτυρες, δικαστήρια, ατίμωση, βασανιστήρια, σταυρός και θάνατος. 

Και εκεί που όλα εισέρχονται σε ακόμη μια φαινομενική νίκη του κακού, ο Θεός απαντά μετά από τρεις ημέρες με την Ανάσταση.
Δηλαδή με την οριστική νίκη του κακού, την ακύρωση του Θανάτου ως μηδενισμού της ύπαρξης.

Έχει σημασία να δούμε, ότι ο Θεός δεν σταμάτησε την Σταύρωση, δεν ακύρωσε τον θάνατο. 

Δηλαδή άφησε το κακό να πιστεύει ότι έχει κερδίσει, ώστε να τον μεταβάλει σε οριστικά σε Πάσχα, σε πέρασμα δηλαδή σε μια άλλη πραγματικότητα ζωής.

Αυτή η τελευταία κουβέντα του Θεού, η λυτρωτική έκπληξη μετά την σιωπή του πόνου, δεν δόθηκε μονάχα στην ιστορία του Χριστού, αλλά φανερώνεται καθημερινά στην ζωή του καθένα από εμάς.

Όταν εμείς κουρασμένοι και απελπισμένοι από τις δοκιμασίες φτάνουμε στο σημείο της απόλυτης σιωπής και παραίτησης.
Όταν λέμε δεν αντέχω άλλο, δεν με βαστάω, δεν έχω ανάσες να προσευχηθώ, να μιλήσω, να ζήσω, τότε ο Θεός ετοιμάζει την δική του απάντηση.

Και οι απαντήσεις του Θεού είναι τόσο αναστάσιμα δυνατές, που σπάνε και θρυμματίζουν τους βράχους της ζωής μας.
Γιατί εάν δεν σπάσει ο βράχος του τάφου που σαπίζει η ζωή μας, δεν μπορούμε να χαρούμε το δώρο που λέγεται ζωή και αιωνιότητα.

fb – 2fA

Share