"Ανανέωση του νου "

 

-  Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς,
[από την «Οδό Θεογνωσίας», εκδ. Γρηγόρη, Αθήνα 1985]

….   Ευνόητο είναι τότε ότι οι άνθρωποι οι «κατεφθαρμένοι τον νουν» (Β’ Τιμ. 3. 8) αντιστέκονται στην αλήθεια, σε κάθε αλήθεια, στην υπέρτατη Αιώνια Αλήθεια, στον Θεό και Θεάνθρωπο Χριστό.

Πώς οι χριστιανοί μπορούν να απορρίψουν τον παλαιό άνθρωπο;
Με το να ανανεώνονται «τω πνεύματι του νοός αυτών».
Αυτό σημαίνει να αλλάξει το πνεύμα του νου, να αλλάξει η διάθεση του νου, η συνήθεια του νου, να αλλάξει ο τρόπος νοήσεως, ο τρόπος σκέψεως.
Με μία λέξη: να μεταμορφώσεις και να μεταλλάξεις μέσα σου αυτόν τον κύριο ειδωλολάτρη και άθεο, τον νου· και να τον στρέψεις από το άθεο προς τον Θεό, από τα μη του Χριστού προς τον Χριστό.

Και αυτό κατορθώνεται κατεξοχήν με την άσκηση στην πίστη και μαζί της μ’ όλες τις άλλες ευαγγελικές ασκήσεις, της αγάπης, της προσευχής, της νηστείας, της ταπεινοφροσύνης, της θεοσέβειας, της σωφροσύνης, της πραότητας, της εγκράτειας.
Καθεμιά από αυτές τις ασκήσεις ανανεώνει τον νου με τη μεταμορφωτική της δύναμη.
Και βαθμιαία θεραπεύεται ο νους από τις άρρωστες σκέψεις του, από τους ασθενείς διαλογισμούς και αντιλήψεις του.
Βαθμιαία υγιαίνει, ώσπου με την δύναμη του Χριστού να θεραπευθεί και να καταστεί με το Άγιο Πνεύμα εντελώς υγιής.

Ο θεραπευμένος νους, υγιής πλέον και ανανεωμένος, γίνεται δημιουργός υγιών, φωτισμένων, αγίων, θείων, αθάνατων σκέψεων.
Σκέπτεται τώρα διά του Θεού, σκέπτεται διά του Χριστού.
Η Θεοσκέψη, η Χριστοσκέψη γίνεται η συνεχής του διάθεση και κατάσταση, το «πνεύμα» του, η νοοτροπία του. Γι’ αυτό ο άγιος Απόστολος διακηρύττει εν ονόματι όλων των χριστιανών: «ημείς νουν Χριστού έχομεν» (A’ Κορ. 1. 16).
Επομένως για όλα νοούμε διά Χριστού του Θεού.

Με την αλλαγή του νου στον άνθρωπο αλλάζουν τα πάντα, ανανεώνονται τα πάντα.
Απ’ αυτό έχει το όνομά της και η μετάνοια· από το «μετά» και «νους», δηλαδή αλλαγή του νου, ανανέωση του νου.

 

sostis – 2φΑ

Share