Η Αγία Άννα
Ολιβιέ Κλεμάν - Μια τέχνη της καρδιάς
[Η Ποιμαντική Σκέψη της Εβδομάδος]
Οι πνευματικοί λένε ότι τον περισσότερο καιρό είμαστε κάπως σαν υπνοβάτες:
μπορεί κάποιος να κάνει πολλά πράγματα, να είναι πολύ ενάρετος, να έχει ένα
πρόγραμμα πολύ καλά γεμάτο, και να ζει σαν υπνοβάτης, ποτέ πια να μην μπορεί να
σταματήσει, έτσι… χωρίς λόγο, για να θαυμάσει, για ν' αγαπήσει ή απλούστατα για
να εκπλαγεί. Είναι βασικό να μάθει κανείς να ξυπνά.
Ένας βυζαντινός πνευματικός του 14ου αιώνα, ο Νικόλαος
Καβάσιλας, συνιστά μια έντονη λειτουργική ζωή και από καιρό σε καιρό, «σύντομες
περισυλλογές» όπως τις ονομάζει:
«Περπατάς στον δρόμο και είσαι πολύ
απασχολημένος, αλλά ξαφνικά θυμάσαι ότι ο Θεός υπάρχει, ότι ο Θεός σ' αγαπάει,
ότι ο Χριστός είναι παρών στα βάθη του είναι σου, κι έτσι λίγο λίγο, η καρδιά
σου θα ξυπνήσει».
Οφείλουμε όχι μόνο να προσπαθούμε ν' ανοίγουμε μέσα στον
καθένα μας το βάθος της καρδιάς, αλλά και να δημιουργούμε πολιτισμούς που θα
είναι διαποτισμένοι απ' αυτή την ευαισθησία.
Αυτό μπορεί να μεταφραστεί σε τέχνη, σε μουσικές συνθέσεις, σε πίνακες
ζωγραφικής, σε ποίηση…
Όταν υπάρχει έντονη λειτουργική ζωή, δημιουργούμε μια τέχνη
της καρδιάς.
Δεν μπορεί κανείς να δημιουργήσει έναν πολιτισμό συνδεδεμένο με το
μυστήριο της καρδιάς, παρά μόνο αν δημιουργήσει πρώτα μια λειτουργία που να
εκφράζει αυτό το μυστήριο της καρδιάς.
Κι αυτή η λειτουργία θα εγγραφεί στη συνέχεια, πέραν των τειχών της Εκκλησίας,
σε μια πολλαπλή δημιουργία που θα σπάσει μέσα στον άνθρωπο την υπνοβασία.
πΖ – 2φΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου