Επίκτητος
Να θυμάσαι..
Να θυμάσαι ότι στη ζωή σου, πρέπει να συμπεριφέρεσαι όπως σε συμπόσιο. Κάτι που προσφέρεται, έφτασε και σε σένα; Άπλωσε το χέρι σου και κοσμίως λάβε ένα μέρος. Προσπερνά; Μην επιδιώκεις να το προλάβεις. Δεν ήρθε ακόμη; Μην επιτείνεις περισσότερο την επιθυμία σου, αλλά περίμενε μέχρι να φτάσει σε σένα. Έτσι να φέρεσαι προς τα τέκνα, έτσι προς τη γυναίκα, έτσι προς τ’ αξιώματα, έτσι προς τον πλούτο και κάποτε θα γίνεις άξιος συνδαιτυμόνας των θεών. Αν όμως δεν λάβεις από τα παραπάνω, ακόμη και όταν σου παρατεθούν, αλλά τα παραβλέψεις, τότε δεν θα είσαι μόνον συνδαιτυμόνας των θεών, αλλά και συνάρχοντας. Έτσι κάνοντας ο Διογένης και ο Ηράκλειτος και οι όμοιοι τους, επάξια ήταν και λέγονταν θεϊκοί.
Να θυμάσαι ότι στη ζωή σου, είσαι ηθοποιός σε δράμα, στον ρόλο εκείνο που θέλησε να σε τοποθετήσει ο σκηνοθέτης. Θέλησε για σένα μικρό ρόλο, ας είναι μικρός. Θέλησε μεγάλο, ας είναι μεγάλος. Αν σε θέλει για να υποκριθείς έναν φτωχό, τότε και αυτόν ευφυώς να τον υποκριθείς, καθώς και τον χωλό και τον άρχοντα και τον κοινό άνθρωπο, γιατί αυτό είναι το δικό σου έργο, το να υποκρίνεσαι καλά το πρόσωπο που σου έχει δοθεί, ενώ άλλου έργο είναι, το να επιλέξει το πρόσωπο του κάθε ρόλου.
Να θυμάσαι στη ζωή σου, πως κάθε πράγμα έχει δύο λαβές: μια υποφερτή και μία ανυπόφορη.
Εάν σε αδικεί ο αδελφός σου, μην πιαστείς από αυτή τη λαβή, δηλαδή από το ότι σε αδικεί, γιατί αυτή η λαβή είναι ανυπόφορη, αλλά πιάσου από την άλλη, δηλαδή από το ότι είναι αδελφός σου, από το ότι είναι σύντροφός σου και τότε θα έχεις πιαστεί από την υποφερτή, την καλή λαβή.
* από το «Εγχειρίδιον»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου