Rabindranath Tagore: "Το μισόγεμο φεγγάρι"
Το Δώρο
Θέλω κάτι να σου δώσω παιδί μου, γιατί κυλούμε στο ρέμα του
κόσμου.
Οι ζωές μας θα χωρίσουν και η τόση αγάπη μας θα ξεχαστεί..
Δεν είμαι ανόητος για να νομίζω, πως θα μπορούσα να πλησιάσω
την καρδιά σου με τα δώρα μου.
Η ζωή σου αρχίζει, ο δρόμος μπροστά σου είναι μακρύς,
πίνεις την αγάπη που σου δίνουμε με μια γουλιά
και μας αφήνεις.
Έχεις τα παιχνίδια και τους φίλους σου.
Τι πειράζει, αν δεν έχεις καιρό κι ούτε σκέψη για μας;
Εμείς έχουμε άφθονο χρόνο στα γεράματα,
να μετρούμε τις μέρες που πέρασαν, ν’ αγαπούμε μέσ’ στις
καρδιές μας
εκείνο, που τα χέρια μας χάσανε για πάντα.
Το ποτάμι τρέχει γοργά τραγουδώντας, θραύοντας όλα τα
εμπόδια.
Μα το βουνό στέκει, θυμάται και το παρακολουθεί με την αγάπη
του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου