Κάποτε, τα πουλιά αποφάσισαν να κάνουν μεταξύ τους έναν διαγωνισμό τραγουδιού, για να ψηφίσουν τον καλύτερο τραγουδιστή. Μαζεύτηκαν στο πιο όμορφο λιβάδι και τραγούδησαν με τη σειρά.
Νικητής θα έβγαινε το πουλί που
θα έπαιρνε τις περισσότερες ψήφους. Επειδή
όμως το καθένα θαρρούσε πως εκείνο ήταν
ο καλύτερος τραγουδιστής, έγραφε στο ψηφοδέλτιο το δικό του όνομα .
Μόνο
το αηδόνι έδειξε σεμνότητα και δεν ψήφισε τον εαυτό του. Και μη μπορώντας να
αποφασίσει για ένα άλλο πουλί, έριξε λευκό ψηφοδέλτιο. Όταν έφτασε η μεγάλη
στιγμή και ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα, να τι είχε συμβεί.
Κάθε
πουλί, ακόμα και ο κότσυφας, η καρακάξα, η
κουκουβάγια, ο σπίνος, το ψαρόνι, το κοράκι, ο παπαγάλος, όπως και όλα τα άλλα πουλιά, είχαν πάρει από μια
ψήφο, αφού το καθένα είχε ψηφίσει τον εαυτό του. Μόνο το αηδόνι δεν είχε πάρει
καμιά.
«Το αηδόνι δεν πήρε ούτε μία ψήφο!», είπαν.
«Είναι
ο χειρότερος τραγουδιστής!»
«Να
μην ξανατραγουδήσει!» φώναζαν πολλά.
Λυπημένο το αηδόνι πήγε και κούρνιασε σιωπηλό, σε ένα μικρό θάμνο. Μα όταν ήρθε η νύχτα και όλα τα πουλιά αποκοιμήθηκαν, δεν μπόρεσε να αντέξει πιο πολύ και μέσα στη σιγαλιά της νύχτας, κάτω από τα άστρα του ουρανού, άρχισε να κελαηδάει τα δικά του τραγούδια. Έτσι γίνεται από τότε, κάθε βράδυ.
Όταν
βασιλεύει ο ήλιος και φωτίζεται ο ουρανός από το φεγγάρι και τα αστέρια, όταν
απλώνεται η σιωπή σε όλη τη γη, τότε υψώνεται η φωνή του αηδονιού και μαγεύει
όλους όσους την ακούν.
Η
κουκουβάγια, ο γκιώνης, η καρακάξα, το κοράκι και όλα τα άλλα πουλιά, έχουν
καταλάβει από καιρό πόσο αδίκησαν το αηδόνι, μα κανένα δε βρήκε το θάρρος να ζητήσει
συγγνώμη.
Έτσι
το αηδόνι, συνεχίζει να σωπαίνει τη μέρα και να κελαηδάει μόνο του τη νύχτα.
* fb
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου