"Πώς ανέχεσαι, αββά.. "

Από το Γεροντικό:

Κάποιοι αδελφοί επισκέφθηκαν έναν άγιο γέροντα, που έμενε σε τόπο ερημικό και βρήκαν έξω από το κελί του μερικά παιδιά, που ενώ έβοσκαν τα ζώα τους, έλεγαν άσχημα λόγια.

Αφού πρώτα εξομολογήθηκαν τους λογισμούς τους και ωφελήθηκαν από τη σοφία του, μετά τον ρώτησαν:

- "Πώς ανέχεσαι αββά, αυτά τα παιδιά έξω και δεν τους λες να μην αισχρολογούν;"

- "Πραγματικά αδελφοί", απάντησε ο γέροντας, "έχω μέρες που θέλω να τους το πω, αλλά κάθε φορά που το αποφασίζω, κατακρίνω αμέσως τον εαυτό μου, καθώς σκέφτομαι: Αν δεν υποφέρω αυτήν εδώ τη μικρή δυσκολία, πώς θα αντέξω, όταν με βρει κανένας μεγάλος πειρασμός;. Γι' αυτό δεν τους λέω τίποτα, για να μπορέσω να υπομείνω και τα χειρότερα που θα έρθουν."

Κάποιος άλλος αδελφός, είπε σ' έναν γέροντα: "Θέλω να μαρτυρήσω για τον Θεό."

Και ο γέροντας του απάντησε:

- "Αν σε κάθε δύσκολη περίσταση υπομένει κανείς τον πλησίον του, κάνει κάτι ισάξιο με το μαρτύριο των Τριών Παίδων στο καμίνι (Δαν. 3:23)."

Share