Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

"Η διάσπαση του ατόμου.. "







Του Μητροπολίτου Μεσογαίας Νικολάου

….

Στον π. Παΐσιο πήγα και το 1976 με έναν συμφοιτητή μου. Και τότε θυμάμαι τη χάρη και τη γλύκα των λόγων του.

"Τι σπουδάζετε, παλικάρια;" μας ρώτησε.
"Φυσική", του απαντούμε.

"Και οι δύο φυσικοί είστε;
Ε, τότε πρέπει να μάθετε και τη φυσική της μεταφυσικής. Ξέρετε για την πνευματική διάσπαση του ατόμου; Όταν γνωρίσουμε τον εαυτό μας, όταν δηλαδή φθάσουμε σε αυτογνωσία, τότε γίνεται ή διάσπαση του ατόμου μας.

Αν δεν ταπεινωθούμε, ώστε να διασπάσουμε το άτομο μας, δεν θα βγει η πνευματική ενέργεια που χρειάζεται για να ξεπεράσουμε τη βαρύτητα της φύσεως μας. Μόνον έτσι παλικάρια, θα μπορέσουμε να διαγράψουμε πνευματική τροχιά."

Τι ωραίος αιφνιδιασμός! Μας μίλησε τη γλώσσα μας με τη γλώσσα του.


"Η πνευματική ζωή είναι εύκολη", μας είπε. "Ο ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν εστί (Ματθ. ια' 30), λέγει ο Κύριος".

Μα «στενή η πύλη και τεθλιμμένη η οδός» (Ματθ. ζ' 14), του αντιλέγει ο φίλος μου χαριτωμένα και ευγενικά.

"Τα ξίγκια ευλογημένε, την κάνουν κενή. Πέταξε τα και θα δεις πόσο εύκολα είναι τα πράγματα.

Ή αγάπη μας πρέπει να είναι ίδια προς όλους. Μόνο τότε είναι αγάπη Θεού.
Αν αγαπούμε κάποιους περισσότερο και άλλους λιγότερο, πρέπει να υποψιασθούμε εγωισμό.

Όσο ξεχνούμε τον εαυτό μας, τόσο αναγνωρίζουμε στη ζωή μας τις ευλογίες του Θεού. Και τι δεν μας δίνει ο πανάγαθος Θεός!"
(Τι ζεστά και γλυκά που το είπε αυτό, το «πανάγαθος»!)



GT - [2fA]

                                            




Δευτέρα 28 Απριλίου 2014

"Σταματώντας τον χρόνο.. "






Τα Μαθηματικά, η Μουσική και η Ζωγραφική
(απόσπασμα)

Παντελής Σταματέλος

….
Ένα μαθηματικό θεώρημα, ένα έργο ζωγραφικής ή ένα μουσικό έργο (και η εκτέλεση του προφανώς) στον εγκέφαλο μας υπάρχουν ως συγκεκριμένες δομές με μεγάλες ομοιότητες και σε παρόμοιους φαντασιακούς χώρους

Τα μαθηματικά με τη λογική τους είναι μία αφηρημένη δομή, ένα χρήσιμο εργαλείο πρόσληψης του κόσμου, του χώρου και των μεταβολών μέσα στο χρόνο.

Η Ζωγραφική είναι μια φανταστική επινόηση, όπως θα έλεγε και ο Cezanne και ένας κόσμος παράλληλος με τον πραγματικό που τροφοδοτείται από τον πραγματικό κόσμο  με σχήματα, χρώματα, τόνους, γραμμές, κατευθύνσεις κ.λ.π.
Οι οντότητες αυτές συντιθέμενες και συμπυκνούμενες από την ανθρώπινη διάνοια  φτιάχνουν σταθερές δομές, το έργο τέχνης.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τη Μουσική.
Οι οντότητες του κόσμου της Μουσικής, οι ήχοι, τα ηχοχρώματα, οι χρονικές διάρκειες και οι σιωπές, οι εντάσεις, συντίθενται κατάλληλα από τον άνθρωπο σε σταθερές δομές, τα μουσικά έργα.

Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα, αλλά αυτό δεν έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία ούτε εξηγεί κάτι. Στο κάτω της γραφής ο κόσμος είναι ένα σύνολο δομών, όπως και η σκέψη μας που σε κάποιο βαθμό τον αντικατοπτρίζει.


Στη Μουσική, τη Ζωγραφική και τις άλλες τέχνες όμως, συμβαίνει κάτι πολύ σημαντικό. Με κάποιο μαγικό τρόπο οι δομές αυτές αποκρυσταλλώνουν και αποθηκεύουν αισθήματα, διαθέσεις, ιδέες και ψυχικές καταστάσεις, ιδιαίτερες αποχρώσεις του ψυχισμού του δημιουργού τους.

Κατά τη δημιουργία του έργου τέχνης μπορούν να αποκρυσταλλωθούν και να αποκτήσουν οντότητα ψυχικές καταστάσεις, πριν αφανιστούν στο πέρασμα του χρόνου. Με αυτή τη δημιουργική δραστηριότητα ο άνθρωπος μπορεί να εκφράσει, να σταθεροποιήσει με μοναδικό τρόπο το «άρρητο» περιεχόμενο της ύπαρξης του.

Συχνά αισθανόμαστε ότι η ζωή, ο κόσμος, έχουν ένα βαθύτερο νόημα που μας διαφεύγει. Ότι στο ποτάμι του χρόνου η ζωή και τα βαθύτερα μας αισθήματα ξεγλιστρούν μέσα από τα δάκτυλα μας και χάνονται.
Το να μπορεί κανείς να αποκρυσταλλώνει και να υλοποιεί τα βαθύτερα του αισθήματα, τις στιγμές της πνευματικής του ανάτασης και τον πλούτο αυτής της ζωής πριν τα εξαφανίσει ο χρόνος, είναι λυτρωτικό και δίνει ένα πνευματικό περιεχόμενο στη ζωή του.

Μια γραμμή από το χέρι του πραγματικού ζωγράφου και ένας ήχος από το δοξάρι ενός πραγματικού βιολιστή είναι στοιχεία που φέρουν «ζωή», έχουν αυτό που λέμε «έκφραση», δηλαδή έχουν αποκρυσταλλώσει κάτι από τη ζωή και τον ψυχισμό του καλλιτέχνη που τα δημιούργησε. Είναι μοναδικά.
Η δημιουργία τους είναι κάτι που σταμάτησε- νίκησε το χρόνο.
….


Πλήρες το κείμενο στο Αντίφωνο

[2φΑ]


                                               



Κυριακή 27 Απριλίου 2014

"Μνήμη Κ. Κουκίδη"
















Daily Mail, Cairo   [κλικ για μεγέθυνση]





Google - GT - [2fA]







Σάββατο 26 Απριλίου 2014

"Ο Λιν-Τσι"









Ένα βράδυ ο Λιν-Τσι μπήκε στην καινούργια του βάρκα για να ψαρέψει στη λίμνη.
Καθώς άπλωνε τα δίχτυα του, είδε ξαφνικά μια άλλη βάρκα να τον πλησιάζει.

Πριν προλάβει να αντιδράσει, η βάρκα αυτή έπεσε πάνω στη δική του με δύναμη και του κατέστρεψε το φανάρι και τα δίχτυα.

Οργισμένος ο Λιν-Τσι άρχισε να φωνάζει προς τον άλλο βαρκάρη, χωρίς όμως να πάρει απάντηση.

Τότε στο λιγοστό φως της νύχτας, διαπίστωσε ότι η άλλη βάρκα ήταν άδεια και είχε παρασυρθεί ακυβέρνητη από το ρεύμα της λίμνης.


Η οργή του ως δια μαγείας εξαφανίστηκε, αφού δεν υπήρχε κανένας υπεύθυνος για αυτό που έγινε.

Τότε ο Λιν-Τσι είπε...
- "Σήμερα πήρα ένα μεγάλο μάθημα!"

Από εκείνη τη βραδιά ο Λιν-Τσι άλλαξε...

Όταν κάποιος του συμπεριφερόταν άσχημα, ο Λιν-Τσι τον αντιμετώπιζε με γαλήνια αταραξία και σκεφτόταν...
- "Ίσως να είναι κι αυτός μια άδεια βάρκα... "



asecretquest.blogspot.gr

GT – [3fA]



                                                    




Παρασκευή 25 Απριλίου 2014

"Παρασκευή της Διακαινησίμου" - 25.04 !!



Της Ζωοδόχου Πηγής






Τὸν ὑπερούσιον ὄμβρον κυήσασα, πηγὴ ζωήρρυτος,
Παρθένε πέφυκας,
ἀναπηγάζουσα ἡμῖν τὸ νέκταρ τὸ ἀθάνατον,
ὕδωρ τὸ ἁλλόμενον,
εἰς ζωὴν τὴν αἰώνιον νάματα γλυκύρροα
ἐκ τῆς Κρήνης σου πάντοτε,
ἐξ ὧν ἐπεντρυφῶντες βοῶμεν·
Χαῖρε Πηγὴ ἡ ζωηφόρος.



                                               




25 Απριλίου
Μάρκου του Αποστόλου και Ευαγγελιστού

  














Τοῦ Πέτρου συνέκδημος καὶ κοινωνὸς ἱερός,
τοῦ Λόγου διάκονος καὶ ὑποφήτης σοφός,
ἐδείχθης Ἀπόστολε·
ὅθεν τὸ τοῦ Σωτῆρος Εὐαγγέλιον θεῖον,
Μᾶρκε διαχαράττεις ὡς οὐράνιος μύστης·
διὸ Εὐαγγελιστά σε πόθῳ γεραίρομεν.







JR – 2     "Χρόνια Πολλά!"   -  [2fA]







Πέμπτη 24 Απριλίου 2014

"Ορθοδοξία στη Ρωσία"





                           


Μια συλλογή φωτογραφιών από τον Αλέξανδρο Μπράουν που απεικονίζει τη σημερινή ορθόδοξη γυναίκα στη Ρωσία.





















[2fA]






Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

"Ο Άγιος Γεώργιος"






Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτής
καὶ τῶν πτωχῶν ὑπερασπιστής,
ἀσθενούντων ἰατρός,
βασιλέων ὑπέρμαχος,
Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε,
πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ,
σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.




                                                       




Τρίτη 22 Απριλίου 2014

"Ό,τι χρειάζεται.. "







Από το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ του Αλεξάνδρου Σμέμαν 



Τρίτη της Διακαινησίμου, 1 Μαΐου 1973


Πάσχα. Μεγάλη Εβδομάδα. Ουσιαστικές, λαμπρές μέρες, όπως ακριβώς χρειάζεται.
Και όντως είναι ό,τι χρειάζεται.

Είμαι πεπεισμένος πως αν οι άνθρωποι άκουγαν πραγματικά τη Μεγάλη Εβδομάδα, το Πάσχα, την Ανάσταση, την Πεντηκοστή, την Κοίμηση, δεν θα υπήρχε καμιά ανάγκη για θεολογία. Όλη η θεολογία βρίσκεται εκεί.
Όλα όσα χρειάζονται για το πνεύμα, την καρδιά, το μυαλό και την ψυχή μας.

Πώς μπορούσαν οι άνθρωποι να συζητούν για αιώνες τη δικαίωση και την απολύτρωση; Όλα βρίσκονται σ' αυτές τις ακολουθίες.
Όχι μόνον αποκαλύπτονται, αλλά επί πλέον κυλούν στην καρδιά και στο μυαλό μας.

Όσο πιο πολύ ζω, τόσο περισσότερο πείθομαι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι αγαπούν κάτι άλλο και αναμένουν κάτι άλλο από τη θρησκεία και στη θρησκεία.
Για μένα αυτό είναι ειδωλολατρία, και συχνά κάνει την επαφή με τους ανθρώπους τόσο δύσκολη. 




                                                     



Δευτέρα 21 Απριλίου 2014

"Vivian Maier"
















Vivian Dorothea Maier
[February 1, 1926, New York - April 21, 2009 (aged 83), Chicago]


Η Βίβιαν Μάιερ υπήρξε μια ιδιοφυής φωτογράφος.
"Οι φωτογραφίες της είναι άμεσες, παράξενες και στοιχειωτικές.
Διαθέτουν την αμεσότητα των εικόνων του Γουίτζι και την παράδοξη ευθύτητα των φωτογραφιών της Ντάιαν Άρμπους,"

Το 2007, ο John Maloof ένας ιστορικός και συλλέκτης της περιοχής του Σικάγο, αγόρασε με 300 δολάρια σε μια δημοπρασία, μια κούτα με φωτογραφίες, που φαινόταν να μην έχουν καμία ιδιαίτερη αξία.
Μέσα σ’ αυτή την κούτα ανακάλυψε 100.000 αρνητικά, 700 ρολά έγχρωμου φιλμ και 2.000 ρολά ασπρόμαυρου φιλμ.

Εμφανίζοντας τις φωτογραφίες, ο Μαλούφ έμεινε έκθαμβος.
Επρόκειτο για έναν πραγματικό θησαυρό: αριστουργηματικές φωτογραφίες δρόμου, τις περισσότερες από τις οποίες δεν είχε δει ποτέ κανείς.
Ψηφιοποίησε κάποιες από αυτές και τις ανέβασε στο μπλογκ του, όπου τράβηξαν τα βλέμματα του κοινού και των κριτικών τέχνης.

Μέσα από αποδείξεις αγορών και επιστολές, προσπάθησε να βρει τη γυναίκα πίσω από τις φωτογραφίες. Μάταια, ωστόσο.
Την «ανακάλυψε» τελικά, μέσα από τη νεκρολογία της το 2009.

Σιγά-σιγά ανακάλυψε και άλλες κούτες με έργα της Μάιερ, σε αποθήκες της Νέας Υόρκης, λίγο πριν πεταχτούν στα σκουπίδια.
Αυτές περιλάμβαναν και άλλες φωτογραφίες (ανάμεσά τους και αυτοπορτραίτα), φιλμάκια Super 8 και ηχητικά ντοκουμέντα.
Τελικά, ο Μαλούφ κατάφερε να συγκεντρώσει περισσότερες από 100.000 φωτογραφίες, τραβηγμένες ανάμεσα στις δεκαετίες του 1950 και του 1990.


Η Μάιερ πέθανε πριν προλάβει να δει το έργο της να αποθεώνεται από τους κριτικούς τέχνης και δεκάδες εκθέσεις να φιλοξενούνται στις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου.
Καλύτερα έτσι, δηλώνουν στο ντοκιμαντέρ «Βρίσκοντας τη Βίβιαν Μάιερ» (Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης), όσοι την γνώρισαν.

Η Μάιερ εργαζόταν σαν νταντά για πλούσιες οικογένειες της Νέας Υόρκης και του Σικάγο. Επρόκειτο για μια μοναχική προσωπικότητα, κλεισμένη στον εαυτό της.  
Τις ελεύθερες ώρες της κυκλοφορούσε συνεχώς με μία κάμερα περασμένη στο λαιμό της (μία Rolleiflex), αλλά έκανε μηδαμινές προσπάθειες να παρουσιάσει το έργο της ή έστω να το εκτυπώσει.

Οι εργοδότες της έμοιαζαν να γνωρίζουν ελάχιστα γι' αυτή.
Κάποιοι υπέθεταν ότι είχε γεννηθεί στη Γαλλία, εξαιτίας της γαλλικής της προφοράς.
Τελικά, αποδείχθηκε ότι γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1926, αλλά μεγάλωσε στη Γαλλία.
Στις ΗΠΑ επέστρεψε το 1951 και ξεκίνησε να φωτογραφίζει, σχεδόν μέχρι τον θάνατό της.

Στο δωμάτιό της συγκέντρωνε εκατοντάδες εφημερίδες με ειδήσεις που αποκάλυπταν το «σκοτεινό» πρόσωπο της κοινωνίας.
Η ίδια ήταν ένας απόλυτα μοναχικός άνθρωπος, με ελάχιστους φίλους, χωρίς σύντροφο και οικογένεια.

Κανείς δεν ζητούσε να δει το έργο της, κανείς δεν την εμπόδιζε να φωτογραφίσει.
Κι εκείνη, συνέχισε ανενόχλητη να καταγράφει την πραγματικότητα των αμερικανικών μεγαλουπόλεων, αποτυπώνοντας την δημιουργικότητά της πάνω σε τόνους φιλμ.










                                                        

                             


















                                                                            




                                                         



                                                        













                                                    



                       


               






http://www.vivianmaier.com/gallery/street-1/#slide-2

-  κλικ για μεγάλο μέγεθος φωτογραφίας

db - wikipediaGoogle – [2fA]