"Ακάθιστος Ύμνος"

Άγγελος πρωτοστάτης, ουρανόθεν επέμφθη, ειπείν τη Θεοτόκω το Χαίρε

και συν τη ασωμάτω φωνή, σωματούμενόν σε θεωρών Κύριε,

εξίστατο και ίστατο, κραυγάζων προς αυτήν τοιαύτα.

Χαίρε, δι' ης η χαρά εκλάμψει,

χαίρε, δι' ης η αρά εκλείψει.

Χαίρε, του πεσόντος Αδάμ η ανάκλησις,

χαίρε των δακρύων της Εύας η λύτρωσις.

Χαίρε, ύψος δυσανάβατον ανθρωπίνοις λογισμοίς,

χαίρε, βάθος δυσθεώρητον και Αγγέλων οφθαλμοίς.

Χαίρε, ότι υπάρχεις Βασιλέως καθέδρα,

χαίρε, ότι βαστάζεις τον βαστάζοντα πάντα.

Χαίρε, αστήρ εμφαίνων τον Ήλιον,

χαίρε, γαστήρ ενθέου σαρκώσεως.

Χαίρε, δι' ης νεουργείται η κτίσις,

χαίρε, δι' ης βρεφουργείται Κτίστης.

Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.

....

Ώ πανύμνητε Μήτερ, η τεκούσα τον πάντων Αγίων αγιώτατον Λόγον,

δεξαμένη την νυν προσφοράν, από πάσης ρύσαι συμφοράς άπαντας,

και της μελλούσης λύτρωσαι κολάσεως τους σοι βοώντας,

Αλληλούϊα.

Share