"Η ομορφιά σου "

Χαλίλ Γκιμπράν  -  από τον ΠΡΟΦΗΤΗ

Kι ένας ποιητής είπε, "Μίλησέ μας για
την Ομορφιά."
Κι εκείνος αποκρίθηκε:

"Πού θα ψάξετε για την ομορφιά, και πώς
θα τη βρείτε αν αυτή η ίδια δεν είναι ο δρόμος σας
και ο οδηγός σας;
Και πώς θα μιλήσετε γι' αυτή αν αυτή
δεν είναι η υφάντρα του λόγου σας;
Οι βασανισμένοι και οι χτυπημένοι λένε,
«Η ομορφιά είναι καλή κι ευγενική.
Σα μια νέα μητέρα, κάπως ντροπαλή για
τη δόξα της, περπατά ανάμεσά μας.»
Και οι άνθρωποι του πάθους λένε, «Όχι,
η ομορφιά είναι ένα πράγμα γεμάτο δύναμη
και τρόμο.
Σαν την καταιγίδα ταρακουνά τη γη κάτω
από τα πόδια μας και τον ουρανό πάνω από
τα κεφάλια μας.»
Οι κουρασμένοι και οι αδύναμοι λένε,
«Η ομορφιά είναι φτιαγμένη από απαλά
ψιθυρίσματα. Μιλάει μέσα στο πνεύμα μας.
Η φωνή της υποχωρεί στη σιωπή μας
σαν το αδύναμο φως που τρεμοπαίζει από το
φόβο της σκιάς.»
Αλλά οι ανήσυχοι λένε, «Εμείς ακούσαμε
την ομορφιά να κραυγάζει ανάμεσα στα βουνά,
Και μαζί με τις κραυγές της ακούστηκε
ο ήχος καλπασμών, χτύπημα φτερών και
βρύχισμα λιονταριών.»
Τη νύχτα οι φύλακες της πόλης λένε, «Η
ομορφιά θ' ανατείλει μαζί με την αυγή από
την ανατολή.»
Και το μεσημέρι, οι εργάτες κι οι οδοιπόροι
λένε, «Εμείς είδαμε την ομορφιά να
γέρνει πάνω στη γη από τα παράθυρα της
δύσης.»
Το χειμώνα, οι αποκλεισμένοι από τα
χιόνια λένε, «Η ομορφιά θα 'ρθει με την άνοιξη
τρέχοντας χαρούμενα πάνω στους λόφους.»
Και μέσα στη ζέστη του καλοκαιριού,
οι θεριστές λένε, «Εμείς είδαμε την ομορφιά
να χορεύει μαζί με τα φθινοπωρινά φύλλα
και είχε μια τούφα χιόνι στα μαλλιά της.»

Όλα αυτά τα πράγματα έχετε πει για την
ομορφιά.
Αλλά στην πραγματικότητα δε μιλήσατε
για την ομορφιά, αλλά για ανάγκες
ανεκπλήρωτες,
Και η ομορφιά δεν είναι μια ανάγκη,
αλλά μια έκσταση. Η ομορφιά δεν είναι στόμα
διψασμένο, ούτε άδειο χέρι που απλώνεται.
Αλλά είναι πιο πολύ μια καρδιά φλογισμένη
και μια ψυχή μαγεμένη.
Δεν είναι η εικόνα που θα θέλατε να δείτε
ούτε το τραγούδι που θα θέλατε ν' ακούσετε,
Αλλά μάλλον μια εικόνα που βλέπετε
παρ' όλο που κλείνετε τα μάτια σας κι ένα
τραγούδι που ακούτε παρ' όλο που κλείνετε
τ' αφτιά σας.
Δεν είναι ο χυμός μες από τη φλούδα
του δέντρου, ούτε το φτερό ανάμεσα στα νύχια,
αλλά είναι πιο πολύ ένας κήπος παντοτινά
ανθισμένος κι ένα κοπάδι άγγελοι που
αιώνια πετούν.

Λαέ της Ορφαλεζίας, η ομορφιά είναι η
ζωή, όταν η ζωή φανερώνει το ιερό της
πρόσωπο.
Αλλά εσείς είστε η ζωή κι εσείς το πέπλο
που τη σκεπάζει.
Η ομορφιά είναι η αιωνιότητα που ατενίζει
τον εαυτό της στον καθρέφτη.
Αλλά εσείς είστε η αιωνιότητα κι εσείς
είστε ο καθρέφτης."

[2fA]

                                                    

Share