- Κυριάκος Κατσαδώρος
Η γιαγιά η Κυριακούλα πέθανε σε μεγάλη ηλικία πολλά χρόνια
πριν, θυμάμαι ότι ήταν τέτοια εποχή, πλησίαζε της Παναγιάς, στενοχωριέμαι, αλλά
δεν θυμάμαι την χρονολογία.
Ήμουν μαζί της όλα τα φοιτητικά μου χρόνια, αλλά ήταν και αυτή μαζί μου, το
σπίτι που με φιλοξενούσε ήταν ανοικτό συνέχεια στους φίλους και συμφοιτητές.
Παρέες, μαζώξεις, ξενύχτια, σχέδια, όνειρα, αγώνες, ακόμα μας έλεγε και τον καφέ…. σε
όλα ήταν μέσα.
Κάπνιζε άρωμα άφιλτρο, εάν το θυμάστε, ένα κιτρινωπό πακέτο πλακέ, μας κερνούσε
συνέχεια με χαμόγελο, ίσως της άρεσε κιόλας ανταλλάσοντας το με την συντροφιά μας,
με την νιότη μας, που δεν είχε η ίδια…..
Ο λόγος που σας μιλώ για την γιαγιά την Κυριακούλα δεν είναι
ότι πέθανε αυτές τις μέρες μόνο, αλλά και για την άσπρη πεταλούδα που σήμερα
ανοίγοντας τα παράθυρα είδα στην αυλή, πολύ κοντά μου.
Η γιαγιά μου δεν γνώριζε γράμματα, αλλά συχνά της άρεσε να λέει για τις
πεταλούδες τα χρώματα τους, αλλά και τα μηνύματα που της έφερναν, έτσι η πράσινη
πεταλούδα έφερνε τύχη και αφθονία, η κόκκινη συμβόλιζε τις καλές ειδήσεις που
έρχονται, η κίτρινη σηματοδοτούσε αλλαγές και ετοιμότητα, ενώ η άσπρη συμβόλιζε
την αλλαγή που θα γίνει μέσα σου - δεν μπορούσε να το εξηγήσει περισσότερο,
αλλά θεωρούσε ότι η άσπρη πεταλούδα ήταν η καλύτερη συνάντηση από όλες τις
άλλες.
Έλεγε ακόμα, ότι μακριά στην ανατολή λένε ότι οι πεταλούδες
είναι οι ψυχές των ανθρώπων που αγαπήσαμε, και χρησιμοποιούν τα φτερά και το
σώμα τους για να επισκεφτούν τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Δεν μπορώ να βάλω τίτλο στην ανάρτηση, αλλά μπορώ εύκολα να πω ότι η άσπρη
πεταλούδα για λίγο με έβγαλε από την πραγματικότητα και με πήγε σε μια εποχή
έντονα φορτισμένη με ωραίες αναμνήσεις…
fb – 2fA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου