"Τέσσερα Ποιήματα "

 

Φρίντριχ Νίτσε  -  ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Ο ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Α. - Στέκει και αφουγκράζεται: τι τον έκανε να σαστίσει;
Τι άκουσε να αντηχεί στ’ αυτιά του;
Τι ήταν αυτό που τον έκανε να τα χάσει;
Β. - Σαν όλους που κάποτε φορέσαν αλυσίδες, έτσι κι αυτός
ακούει παντού τον θόρυβο τους.

ΗΡΑΚΛΕΙΤΙΣΜΟΣ

Μονάχα η μάχη γεννάει στη Γη την ευτυχία και για να δημιουργηθεί
η φιλία χρειάζεται του μπαρουτιού η κάπνα!
Και οι φίλοι γίνονται σε τρεις μονάχα
περιπτώσεις:
όταν είναι αδέρφια στη δυστυχία
όταν είναι ίσοι μπροστά στους εχθρούς
όταν είναι ελεύθεροι μπροστά στον θάνατο!

ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ

Από σήμερα κρέμεται στον λαιμό μου
από ένα τρίχινο σκοινί, ένα ρολόι.
Από σήμερα χαθήκανε τ' αστέρια και ο ήλιος
το λάλημα του κόκκορα και οι σκιές.
Και κάθετί που έδειχνε άλλοτε τον χρόνο
είναι τώρα κουφό, βουβό, τυφλό.
Και βρίσκω τη Φύση σιωπηλή σαν τάφο
καθώς ηχεί το τικ-τακ του Νόμου
και του ρολογιού.

Ο ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ

«Δεν υπάρχει πια μονοπάτι! Άβυσσος γύρω,
νεκρική σιγή!».
Εσύ το Θέλησες! Γιατί παράτησες το μονοπάτι;
Μείνε τώρα ψύχραιμος και διαυγής, ω ξένε
γιατί χάθηκες αν πιστέψεις στον κίνδυνο.

 

PDF – 2fA

                                                     

Share