"Γέρος και μόνος.. "

 

-  Μόνος με τον Φίντο

Γέρος και μόνος,
σκέφτηκα ότι θα γεμίσει ένας σκύλος
την κενή μου ύπαρξη.

Τον βρήκα αδέσποτο, βρώμικο, πεινασμένο.
Τον χάιδεψα, με ακολούθησε χωρίς φόβο.
Τώρα είναι ο σκύλος μου, εγώ είμαι ο αφέντης του.
Του μιλάω, μου απαντά γλείφοντας τα χέρια μου.
- Φίντο, αύριο δεν θα έχουμε να φάμε, η σύνταξη τελείωσε,
θα πρέπει να περιμένουμε!

Φτάνει εκείνη η ευλογημένη μέρα, παραταγμένος, με τους άλλους
συνταξιούχους,
το βιβλιαράκι τσαλακωμένο από τον χρόνο στα χέρια μου,
περιμένω τη σειρά μου.
Ο Φίντο κουνάει την ουρά του χαρούμενος.
Ξέρει ότι σήμερα θα φάμε περισσότερο και λίγο καλύτερα.

Είναι ήδη χειμώνας.
Το σπίτι μου χωρίς φωτιά είναι κρύο.
Ο Φίντο μένει κοντά μου και με ζεσταίνει.

Η αρχή της άνοιξης μας βρίσκει ενωμένους για να ευχαριστήσουμε
τον ήλιο από καρδιάς -
μου γεννιέται μια προσευχή:
«Ευχαριστώ Κύριε, που δημιούργησες τον σκύλο»!!

 

fb – dinfo.gr
2fA

                                   

Share