"Η γιαγιά και το σπίτι της "

 

"Μαμά, μπορώ να κοιμηθώ στη γιαγιά απόψε;"
…. άκουσα στο αυτοκίνητο, σήμερα το πρωί. Όταν κατάφερα να γυρίσω, να δω το παιδί μου, με έκανε να επιστρέψω πίσω στο παρελθόν, με μία μόνο πρόταση.

Πότε πέρασε ο χρόνος και μας έκανε ενήλικες γεμάτους βαρετές προτεραιότητες;
Αγωνιζόμαστε κάθε μέρα, για κάτι που δεν είμαστε καν σίγουροι ότι θέλουμε πραγματικά.
Όταν στην πραγματικότητα, το σπίτι της γιαγιάς, είναι αυτό που όλοι χρειάζονται για να είναι ευτυχισμένοι.

Το σπίτι της γιαγιάς είναι, όπου τα χέρια του ρολογιού κάνουν διακοπές μαζί μας και τα λεπτά, περνάνε αξεπέραστα,.
Το σπίτι της γιαγιάς είναι, όπου ένα απλό ζυμαρικό και το σπιτικό ψωμί φαίνεται να έχουν διαφορετικές γεύσεις, νοστιμιάς.
Το σπίτι της γιαγιάς είναι, όπου ένα αθώο απόγευμα, μπορεί να διαρκέσει για μια αιωνιότητα παιχνιδιών στον κόσμο της φαντασίας.

Το σπίτι της γιαγιάς είναι, όπου τα ντουλάπια κρύβουν τα πιο παλιά ρούχα και τα πιο μυστήρια εργαλεία.
Το σπίτι της γιαγιάς είναι, εκεί που τα κλειστά κουτιά γίνονται κιούπια μυστικών θησαυρών, έτοιμα να ξεσκεπαστούν.
Το σπίτι της γιαγιάς είναι, όπου τα παιχνίδια σπάνια έρχονται έτοιμα, συνήθως ανακαλύπτονται επί τόπου.

Το σπίτι της γιαγιάς είναι, εκεί όπου όλα είναι μυστηριωδώς δυνατά και η μαγεία συμβαίνει διαρκώς, με την ηρεμία της βεβαιότητας .
Το σπίτι της γιαγιάς είναι, όπου βρίσκουμε τα απομεινάρια της παιδικής ηλικίας των γονιών μας και την αρχή της δικής μας ζωής.
Το σπίτι της γιαγιάς εσωτερικά, είναι η διεύθυνση της βαθύτερης στοργής μας, όπου όλα τα επιτρέπει η αγάπη.

Αυτή η πολυτέλεια δεν μου ανήκει πλέον- δυστυχώς, θα ζει μαζί μου μόνο στις αναμνήσεις.
Ακόμα κι έτσι όμως, αν μπορούσα να ζητήσω κάτι τώρα, οτιδήποτε, στον κόσμο εκπλήρωσης των αιτημάτων, θα επαναλάμβανα το ίδιο πράγμα:
"Μπορώ να κοιμηθώ στη γιαγιά απόψε;"

 

Από ανάρτηση fb-dinfo
σε προσαρμογή 2fA

                                                     

Share