Xaralampos Libyos Papadopoulos
Αυτόν που κατηγορείς ως υποκριτή, γνώριζε ότι δεν έγινε μόνος του έτσι.
Όταν ζητάμε από τον άλλο, να λέει
μονάχα εκείνα που θέλουμε ή αντέχουμε να ακούσουμε, όταν έμμεσα εξαναγκάζουμε
τον άλλον να είναι κάτι που δεν είναι, γιατί εμείς έτσι τρέφουμε τις
ψευδαισθήσεις μας, τι άλλο κάνουμε από να τον οδηγούμε στην υποκρισία;
Τις περισσότερες φορές η πτώση
ενός συνανθρώπου μας, δεν μας σοκάρει γι αυτό που τελικά είναι, αλλά για εκείνο
που εμείς πιστέψαμε ότι θα έπρεπε να είναι.
Στο πρόσωπο του άλλου κτίζουμε αυτά τα
«ψέματα», που εμείς θα θέλαμε να δούμε ή να ακούσουμε…
fb – [2fA]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου