Μια λιτή εξομολόγηση - 20

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΛΟΙΟΥ
––––––––––––––––––––––––––––––––––––––-----------------------------------------------
Σημειώσεις στο περιθώριο

ΜΙΑ ΛΙΤΗ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

Άκουσε με, μου είπε.
Θέλω, πρέπει να σου μιλήσω…

Δεν νοιώθω τόσο ένοχος, όσο νοιώθω αμαρτωλός.
Θα μου πεις, πήγαινε στον ιερέα να εξομολογηθείς.
Πρόσεξε με, όμως.
Μη βλέπεις την τωρινή μου κατάσταση.
Έχω σπουδάσει κι εγώ, έχω διαβάσει…
Εκεί είναι το πρόβλημα. Σκέφτομαι πολύ.

Και ο Θεός τα ξέρει όλα για μένα. Τι περισσότερο να πω.
Δεν χωρούν δικαιολογίες και επεξηγήσεις.
Ο ιερέας θα μου πει, τι έχεις κάνει;
Τι έχω κάνει...

Μακρύς ο κατάλογος, ατέλειωτος…
Κι εγώ, ανόητος, ολιγόπιστος κι αδιάφορος...
κι όλο τα ίδια κάνω, αν και βαθιά μέσα μου,
ξέρω πως ανήκω στον Θεό,
πως η θέση μου είναι κοντά του.
Αυτό με συνθλίβει.

Θα πάω να εξομολογηθώ, να ζητήσω άφεση..
να πω τι με βαραίνει, όλα για όσα ντρέπομαι.
Αλλά ήρθα πρώτα σε σένα, γιατί ξέρω πως με καταλαβαίνεις
και δεν με κρίνεις...
μονάχα στην αγάπη προσβλέπω
σε μια δίκαια κρίση είμαι χαμένος…

Θα πάω λοιπόν κάποια στιγμή και θα τα πω όλα χύμα, όλα…
δεν θα παραλείψω τίποτα...
Δηλαδή; τον ρώτησα.

Να, θα σκύψω το κεφάλι μου στα γόνατα του
κι ελπίζω να καταφέρω να του ψιθυρίσω:

Πάτερ, οι όσιοι γέροντες λένε, πως τους περιστοιχίζουν κατά κύματα
οι πειρασμοί
και τους εμβάλλουν σε πληθώρα πονηρών λογισμών·
το ίδιο συμβαίνει και σε μένα…
η διαφορά είναι πως αντίθετα με κείνους,
εγώ πάντα συναινώ και ενδίδω…

Συγχώρεσε με…

εικόνα: Gary Jenkins

M[2fA]

Share