Νίκος Καζαντζάκης
- "Ο φτωχούλης του Θεού"
….
Τι ’ναι αγάπη; δεν είναι μονάχα συμπόνια μήτε καλοσύνη,
στη συμπόνια είναι δυο, αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονεί,
στην καλοσύνη είναι δυο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται,
μα στην αγάπη είναι ένας, σμίγουν οι δυο και γίνονται ένα,
δεν ξεχωρίζουν, το εγώ κι εσύ αφανίζονται.
στη συμπόνια είναι δυο, αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονεί,
στην καλοσύνη είναι δυο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται,
μα στην αγάπη είναι ένας, σμίγουν οι δυο και γίνονται ένα,
δεν ξεχωρίζουν, το εγώ κι εσύ αφανίζονται.
Αγαπώ θα πει χάνομαι.
biblioanafores
– [2fA]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου