"Mετά που βασίλεψε ο ήλιος "

Νικηφόρος Βρεττάκος  -  Τα χαρακτηριστικά της μέρας

Ο δρόμος τραβούσε μες από στάχυα
και λόφους και πεύκα
και ορίζοντες.

Κι η θάλασσα δίπλα μας – θαρρείς κι’ είχε πρόσωπο.

Και τα σπάρτα που χρύσιζαν πάνω στους
βράχους
κι οι γραμμές των βουνών – θαρρείς κι είχαν πρόσωπο.

Σα να γύριζε κάτι στη μνήμη μου, ώσπου
μετά που βασίλεψε
ο ήλιος, θυμήθηκα

Ήταν
όμορφη η δύση, σα νάταν τα χείλη σου, που
απαλότατα, διάφανα,
σκίστηκαν άξαφνα
σ’ ένα χαμόγελο.

[2fA]

Share