Δημήτρης Μποσινάκης - ΜΟΝΑΧΙΚΗ
ΖΩΗ [Γραμμές στο χώμα]
Σε στρογγυλά τσίγκινα τραπεζάκια
κάθονται με διπλωμένα τα πόδια,
γερμένοι ομφαλοσκόποι
ή ξαπλωμένοι πλάι σε στύλους,
λευκούς ακόμη
Γύρω από τον Ιερό Βράχο
μονάζουν τα πλήθη
Αυτοί οι στυλίτες, οι τραπεζίτες,
τριγυρνάνε στο νου μου
Κι αυτός, ο μοναχικός,
ανάμεσα στο ανώνυμο πλήθος
σ' αυτή την πολυσύχναστη μοναξιά,
το βλέμμα του δεν συναντάει το βλέμμα του άλλου,
ούτε που κοιτάζει ποιος κάθεται δίπλα του
Δεν υπάρχει ο πλησίον...
Ξέχασε ακόμη και το πρόσωπο του!
Κι αυτό το κατάλαβε από τότε
που άρχισε να φοβάται, μήπως
δει ν' αντανακλάται στον άλλον
η εικόνα της δικής του απομόνωσης!
patarilogotexnon
– [2fA]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου