Φώτης Παυλάτος - Πορεία
Πώς μαζεύτηκαν μέσα μου τόσοι αιώνες,
πώς χώρεσαν στα κύτταρα μου εκατομμύρια χρόνια;
πώς χώρεσαν στα κύτταρα μου εκατομμύρια χρόνια;
Κι οι πέτρες και τα μάρμαρα και τα κάστρα
οι θάλασσες και τα πελάγη
οι άνεμοι και τα ηφαίστεια
οι ήλιοι κι οι φωτιές
τα τριαντάφυλλα
και οι παπαρούνες
οι θάλασσες και τα πελάγη
οι άνεμοι και τα ηφαίστεια
οι ήλιοι κι οι φωτιές
τα τριαντάφυλλα
και οι παπαρούνες
Και τ' αγκομαχητά των ανθρώπων κι οι βουβές
λιτανείες τους
και βαθιά στον πυρήνα η γνώση
- η γνώση κι η αλήθεια
λιτανείες τους
και βαθιά στον πυρήνα η γνώση
- η γνώση κι η αλήθεια
Ακολουθώ την πορεία μου μέχρι την άκρη του κόσμου
αν υπάρχει άκρη του κόσμου
ή γυρίζω πίσω στα βάθη των αιώνων
από κει που ξεκίνησα...
αν υπάρχει άκρη του κόσμου
ή γυρίζω πίσω στα βάθη των αιώνων
από κει που ξεκίνησα...
[2fA]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου