"Έχω πράσινα μαλλιά; "

Aντιμετώπιση της κριτικής

Πριν από δυο χρόνια είχα συμμετάσχει σε ένα πρόγραμμα κατάρτισης του Τζακ Κάνφιλντ, του σεναριογράφου της ταινίας “Το μυστικό.”

Σε ένα παράδειγμά του, εξήγησε πώς και γιατί αντιδρούμε στην κριτική. 

Πλησίασε μια κοπέλλα από τους συμμετέχοντες και είπε, "έχω κάνει πολλά σεμινάρια και διαλέξεις, αλλά αυτή είναι η πρώτη μου φορά που βλέπω έναν τόσο ανόητο άνθρωπο, ανάμεσα στους ακροατές."

Η νεαρή κοπέλα στην οποία το είπε, ενοχλήθηκε και αναστατώθηκε πολύ, αλλά ο Τζακ την ηρέμησε, λέγοντας της, ότι επρόκειτο απλά για μια άσκηση. 

Μετά κοίταξε ξανά την κοπέλα και της είπε:
"Λοιπόν, έχω κάνει πολλά σεμινάρια και διαλέξεις, αλλά πρώτη φορά βλέπω μια κοπέλα με πράσινα μαλλιά ανάμεσα στο ακροατήριο."

Αυτή την φορά η κοπέλα γέλασε. "Γιατί γελάς;" την ρώτησε ο Τζακ. 

"Γιατί τα μαλλιά μου δεν είναι πράσινα", αποκρίθηκε εκείνη. 

"Τότε γιατί εκνευρίστηκες μ' αυτό που είπα προηγουμένως;"

Η κριτική μας πληγώνει μόνο όταν σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας με τον ίδιο τρόπο, όπως και ο άνθρωπος που μας ασκεί κριτική. 

Αν έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, αν είμαστε σίγουροι ότι είμαστε έξυπνοι, όμορφοι και γενναιόδωροι, τότε ανεξάρτητα από το τι λένε οι άλλοι, εξακολουθούμε να αισθανόμαστε καλά με τον εαυτό μας.

Οι άνθρωποι βρίσκουν κριτική στα τραγούδια, στην εμφάνιση και τα ανέκδοτα. 

Έχουμε την τάση να εντοπίζουμε την κριτική και σε μέρη, που τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει.

Κάθε φορά που είστε αναστατωμένοι επειδή κάποιος είπε κάτι αρνητικό για εσάς, κάντε στον εαυτό σας την εξής ερώτηση: 

"Έχω στα αλήθεια, πράσινα μαλλιά;"

Και αντιμετωπίστε την κριτική, σαν μια ευκαιρία για να ωριμάσετε.

tilestwra – [2fA]

Share