Στρατής
Μυριβήλης - Η Παναγιά η Γοργόνα
…. Στ' ακρογιάλια του Αιγαίου η Άνοιξη
βγαίνει από τη θάλασσα
βγαίνει από τη θάλασσα
Ένα πρωί ο αγέρας φέγγει πιο γαλάζιος, τα κύματα
ξεδιπλώνουν στην άμμο τον νέο ρυθμό
με κοντές αναπνοές
Το πέλαγο μυρίζει φρεσκάδα,
παντού το κεντάνε σύντομες απανωτές αστραψιές
Τότε ανοίγουν πάνω στα τρεμουλιάρικα νερά κύκλοι ασημένιοι
μ' ένα χρώμα σαν το στήθος του παγονιού
Είναι αμέτρητοι ο ένας μέσα στον άλλον,
ο ένας κυνηγά τον άλλον
ξεδιπλώνουν στην άμμο τον νέο ρυθμό
με κοντές αναπνοές
Το πέλαγο μυρίζει φρεσκάδα,
παντού το κεντάνε σύντομες απανωτές αστραψιές
Τότε ανοίγουν πάνω στα τρεμουλιάρικα νερά κύκλοι ασημένιοι
μ' ένα χρώμα σαν το στήθος του παγονιού
Είναι αμέτρητοι ο ένας μέσα στον άλλον,
ο ένας κυνηγά τον άλλον
Έτσι ως τον ορίζοντα
Από τη μέση, από την καρδιά του ανθού της θάλασσας,
βγαίνει η Άνοιξη του Αιγαίου
Η Αναδυομένη
βγαίνει η Άνοιξη του Αιγαίου
Η Αναδυομένη
Παντού πεταρίζουν άσπρες, γαλάζιες φτερούγες.
Γιορτάζει ο αγέρας, η στεριά, τα λαφριά σύννεφα
κι ο μεταξωτός ουρανός...
Γιορτάζει ο αγέρας, η στεριά, τα λαφριά σύννεφα
κι ο μεταξωτός ουρανός...
fb -
Nota Nicolopoulou Katras
[2φΑ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου