"Δέξου Κύριε, τo δάκρυ μου "

ΤΟ ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΤΗΣ ΚΑΣΣΙΑΝΗΣ

Η των πολλών αμαρτιών γυναίκα, Κύριε,
συγκλονισμένη στη συναίσθηση της θεότητας Σου
σε μυροφόρο μεταστρέφεται
οδύρεται και κλαίει, μύρα κομίζει στην ταφή Σου
Αλίμονο! ψελλίζει, σε μένα,
που ζω τη νύχτα στην ψυχή μου
το πάθος της ακολασίας, τον σκοτεινό χωρίς φεγγάρι έρωτα
της αμαρτίας μου

Δέξου Κύριε, τα πικρά μου δάκρυα,
Εσύ που μετατρέπεις σε ουράνιες νεφέλες, την αλμύρα
της θάλασσας
σκύψε στον πόνο της καρδιάς μου που στενάζει
Εσύ που έκλινες από τον Ουρανό στη γη την αγάπη Σου

Τα πόδια Σου τα άγια Κύριε καταφιλώ,
με τα μαλλιά της κεφαλής μου τα στεγνώνω,
τα πόδια αυτά που την εσπέρα 'κείνη,
ο ήχος των βημάτων τους με φόβο έτρεψε την Εύα
να κρυφτεί

Ποιος μπορεί να προσμετρήσει το πλήθος το αμαρτιών μου
μα και την απειρότητα της συγκατάβασης Σου,
Σωτήρα της ψυχής μου…
μη με αγνοήσεις την δούλη σου Κύριε, στο Έλεος σου
το απύθμενο.

απόδοση M-[2fA]

Share