"Απομάκρυνε τις αιτίες.. "

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
-  Ο αόρατος πόλεμος

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΗ΄.
Πώς πρέπει να πολεμά κάποιος τα ξαφνικά κινήματα των παθών

Αν ακόμη δεν είσαι συνηθισμένος, αγαπητέ, να πολεμάς ενάντια στα ξαφνικά χτυπήματα και στις επιθέσεις των προσβολών ή και κάποιων άλλων αντίθετων καταστάσεων που σου τυχαίνουν, σε συμβουλεύω να κάνεις το εξής: 

Συνήθιζε πάντα να μελετάς από πριν, καθισμένος στο σπίτι σου, ότι θα σου συμβούν πολλές προσβολές, ατιμίες, πολλές φορές δε και πληγές και άλλα πολλά αντίθετα· και με αυτόν τον τρόπο να είσαι προετοιμασμένος, ώστε να μην ταραχθείς, αλλά να τα υπομείνεις όλα αυτά με ευχαριστία, χωρίς ταραχή.

Την προετοιμασία αυτή πρέπει μάλιστα να κάνεις, όταν είσαι έτοιμος να βγεις έξω από το σπίτι σου και να πας σε κάποιον άλλον τόπο και μάλιστα όταν θα συνομιλήσεις με πρόσωπα που θυμώνουν εύκολα. 

Γιατί, μία τέτοια προετοιμασία και προγύμναση, θεωρεί ότι είναι ευκαταφρόνητα και τα πιο φοβερά και ξαφνικά περιστατικά και δεν αφήνει να ταραχθεί το πάθος του θυμού· 

«ετοιμάσθηκα και δεν ταράχθηκα» (Ψαλμ. 118,60) .

Κοντά δε στην μελέτη και την προετοιμασία αυτή, χρησιμοποίησε και τον ακόλουθο τρόπο: 

Όταν σε κάποια περίπτωση, αρχίσει κάποιος ξαφνικά και χωρίς να το περιμένεις, να σε χτυπά ή να σε βρίζει και να σου προξενεί κάποια άλλη ατιμία, στάσου για λίγο·
και αφού συμμαζέψεις τους λογισμούς σου μέσα στην καρδιά σου, βάλε όλη την προσοχή και επιφυλακή στον νου σου, στο να προσέξει καλά και να μη ταραχθεί καθόλου από το πάθος του θυμού η καρδιά σου·
εάν όμως προλάβει να ταραχθεί, να μην αφήσεις να βγει έξω το πάθος, να σε παρακινήσει στο να βρίσεις και συ, και να εκδικηθείς· 

«μέσα μου, λέγει, συνταράσσεται η καρδιά μου» (Ψαλμ. 142,4).

Στη συνέχεια βίασε τον εαυτό σου να υψώσεις τον νου σου στον Θεό, σκέψου την άπειρη αγάπη που σου έχει, για την οποία και σου έστειλε τον ανέλπιστο αυτόν πειρασμό και τη δοκιμασία, για να σε καθαρίσει περισσότερο και να σε ενώσει μαζί του καλύτερα. 

Αυτά, λέω, σκεπτόμενος γύρισε στον εαυτό σου και ελέγχοντας τον, πες μέσα σου· 

«Ε, άθλιε και ταλαίπωρε! γιατί δεν θέλεις κι εσύ να αγκαλιάσεις αυτόν τον σταυρό και την δοκιμασία που σου έστειλε, όχι κάποιος άλλος, αλλά ο ίδιος ο Πατέρας ο ουράνιος;» 

Μετά γύρισε στον σταυρό και αγκάλιασε τον νοερά, με την πιο μεγάλη χαρά, που μπορείς, λέγοντας:
«Ω σταυρέ, που υπήρξες από την πρόνοια του Θεού, προτού ακόμα γίνω εγώ! ω σταυρέ, που γλυκάθηκες από την γλυκιά αγάπη του εσταυρωμένου, δέξου με και προσήλωσε με σε σένα, για να μπορέσω ολοκληρωτικά να ενωθώ με Εκείνον που με λύτρωσε, πεθαίνοντας πάνω σου». 

Εάν όμως, το πάθος του θυμού προλάβει και κινηθεί μέσα σου και δεν σε αφήσει στη αρχή να υψώσεις τον νου σου στον Θεό, όμως πάλι μελέτησε να τον υψώσεις το γρηγορότερο, σαν να μην έχεις ταραχθεί καθόλου· έτσι θα βοηθηθείς.

Αλλά η καλύτερη και πιο αποτελεσματική θεραπεία, για να μη κινούνται ξαφνικά τα πάθη, είναι το να απομακρυνθούν οι αιτίες από τις οποίες αυτά προέρχονται. 

Αυτές γενικά είναι δύο· η αγάπη και το μίσος. 

Οπότε, εάν εσύ αγαπητέ, έφθασες να έχεις εμπαθή αγάπη σε κάποιο πρόσωπο ή σε άλλο κανένα μικρό ή μεγάλο πράγμα και αμέσως μόλις ιδείς να σου το αρπάζουν ή το πειράζουν, ταράζεσαι ξαφνικά και σκανδαλίζεται από την συμπάθεια η καρδιά σου, πρέπει να πολεμάς να βγάλεις από την καρδιά σου την κακή εκείνη αγάπη που έχεις σε αυτό, γιατί όσο αυτή είναι μεγαλύτερη ή μικρότερη, τόσο μεγαλύτερη ή μικρότερη είναι και η ξαφνική κίνηση του πάθους.

Εάν όμως αντίθετα και έχεις μίσος σε κάποιον ή σε κανένα άλλο πράγμα και από αυτό ταράζεσαι ξαφνικά και αντιδράς όταν το βλέπεις ή ακούς κάποια θαυμαστή του ενέργεια, πρέπει να πιέζεις τη θέληση σου, μέχρι να το αγαπήσεις· 

όχι μόνο γιατί είναι και αυτό πλάσμα του Θεού, σαν και εσένα φτιαγμένο κατ’ εικόνα αυτού και ομοιότητα από το ύψιστο χέρι του Θεού· 

όχι μόνο γιατί και αυτός σαν εσένα είναι αναγεννημένος με αυτό το πολύτιμο αίμα του Χριστού· 

ούτε μόνο γιατί είναι αδελφός σου και μέλος σου και δεν πρέπει να τον μισείς, έστω και με την σκέψη σου και τον λογισμό σου, όπως γράφτηκε:
«μην κρατάς κακία στην καρδιά σου για τον αδελφό σου» (Λευϊτ. 19,17). 

Αλλά και γιατί, αν είναι το πρόσωπο εκείνο κακό και άξιο μίσους, όμως όταν εσύ το αγαπάς, τότε μοιάζεις με τον Θεό ο οποίος αγαπά όλα του τα δημιουργήματα και κανένα ποτέ δεν αποστρέφεται, καθώς λέει ο Σολομώντας:
«Όλα είναι δικά σου και γι’ αυτό τα φροντίζεις Κύριε, εσύ που αγαπάς την ζωή»
(Σοφ. Σολομ. 11,). 

Και μάλιστα, διότι ο Θεός παραβλέποντας τις κακίες των ανθρώπων:
«τον ήλιον αυτού ανατέλλει επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και αδίκους»
(Ματθ. 5,45).

pigizois - [2φΑ]

Share