ΑΛΛΑΝ ΠΕΡΣΥ - "ΦΡΑΝΤΣ ΚΑΦΚΑ"
Ο Ρ. Λ. Στίβενσον ("το Νησί των θησαυρών"), έλεγε ότι «Δεν υπάρχει καθήκον που να
το αμελούμε τόσο πολύ, όσο το να είμαστε ευτυχείς» -
Ένα κείμενο το οποίο αποδίδεται στον Μπόρχες, περιγράφει επίσης
πολύ καλά το πώς μπορεί να νιώσει κάποιος που φτάνει σε προχωρημένη ηλικία,
χωρίς να έχει φροντίσει την ιερότερη υποχρέωσή του:
«Έχω διαπράξει το χειρότερο από τα αμαρτήματά που μπορεί να
διαπράξει άνθρωπος.
Δεν υπήρξα ευτυχής.
Δεν υπήρξα ευτυχής.
Είθε οι παγετώνες της λήθης να με παρασύρουν και να με αφανίσουν, ανελέητοι.
Οι γονείς μου με γέννησαν για το ριψοκίνδυνο και όμορφο
παιχνίδι της ζωής, για τη γη, το νερό, τον αέρα, τη φωτιά.
Τους απογοήτευσα. Δεν υπήρξα ευτυχής.
Δεν εκπληρώθηκε η νεανική τους επιθυμία.
Το μυαλό μου προσαρμόστηκε στις συμμετρικές εμμονές της
τέχνης, να υφαίνω το τίποτα με το τίποτα.
Μου κληροδότησαν αξία. Όμως δεν υπήρξα γενναίος.
Δεν με εγκαταλείπει αυτή η ιδέα.
Πάντα είναι πλάι μου η σκιά, του ότι υπήρξα δυστυχής.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου